Το μεσημέρι της Παρασκευής η Ζωή Λάσκαρη έτσι ξαφνικά έφυγε απ’ τη ζωή σκορπίζοντας τη θλίψη. Τα λόγια για να περιγράψει κάποιος την αγαπημένη ηθοποιό και όσα έχει προσφέρει δεν θα είναι ποτέ αρκετά. H Ζωή Κουρούκλη, όπως ήταν το αληθινό της επίθετο, γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου το 1944 στη Θεσσαλονίκη. Το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο – Λάσκαρη- της το έδωσε ο σκηνοθέτης Φιλοποίμην Φίνος εμπνευσμένος από έναν Ιταλό καλλιτέχνη.
Όλα ξεκίνησαν όταν αποφάσισε να πάει στα καλλιστεία και κέρδισε τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς» το 1959 σε ηλικία μόλις 15 ετών!
Η πρώτη ταινία που πρωταγωνίστησε ήταν «Ο Κατήφορος» το 1961, η οποία την έκανε μια απ’ τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και της έδωσε το εισιτήριο για ένα λαμπρό μέλλον. Έκτοτε ήταν η μόνιμη πρωταγωνίστρια σε όλες τις ταινίες του Φίνος, σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες ενώ πειραματίστηκε με όλα τα είδη, κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ.
Μόλις στα τέλη της δεκαετίας του ’60 μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη θεωρήθηκε μια απ’ τις πιο εμπορικές σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.
Μια απ’ τις ταινίες που αποτέλεσε σταθμό στην καριέρα της ήταν «Οι θαλασσιές οι χάντρες», που την οδήγησαν το 1967 έως το Φεστιβάλ των Καννών, όπου εμφανίστηκε με ένα διχτυωτό φόρεμα, προκαλώντας αίσθηση στη συντηρητική Ελλάδα, με τον Τύπο της εποχής να κάνει λόγο για «μεγάλο σκάνδαλο» και «άστοχη κίνηση» που δεν τιμά την ηθοποιό, ενώ άλλοι επιτέθηκαν σε όσους την συμβούλεψαν να ξεχάσει τα «χειμερινά» της ρούχα στην Αθήνα!
Και βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά και η τελευταία που η Ζωή Λάσκαρη με την ερωτική αύρα και το αθώο βλέμμα προκάλεσε αίσθηση με τις επιλογές και τις φωτογραφήσεις της. Τον Οκτώβριο του 1985 η ηθοποιός πόζαρε γυμνή στα μνημεία της Δήλου για το «Playboy» και προκάλεσε την οργή των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, αφού η φωτογράφιση έγινε σε αρχαιολογικό χώρο χωρίς την άδεια των Αρχών. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, το περιοδικό ξεπούλησε!
Όσο για την προσωπική της ζωή, απασχόλησε έντονα τα Μέσα Ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί –κυρίως αυτή με τον Τόλη Βοσκόπουλο- χωρίς ποτέ η ίδια να το επιδιώκει ή να το προκαλεί.
Η σχέση της με τον Τόλη Βοσκόπουλο ήταν ένα απ’ τα σημαντικότερα κεφάλαια της ζωή της, ενώ το 1967 παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μάρθα. Το ζευγάρι χώρισε οριστικά την άνοιξη του 1971.
Το 1976 παντρεύτηκε τον ποινικολόγο Αλέξανδρο Λυκουρέζο με τον οποίο απέκτησε μια ακόμη κόρη, την Μαρία-Ελένη. Το 1997 έγινε γιαγιά της Ζένιας από τον γάμο της Μάρθας με τον Βλάση Μπονάτσο.
Από το 2002 λειτουργεί η θεατρική σκηνή “Ζωή Λάσκαρη”, στην οποία ανέβαζε παραστάσεις με ιδιαίτερη απήχηση στο ελληνικό θεατρικό κοινό και με πολύ καλές κριτικές. Το 2013 της απονεμήθηκε βραβείο από την Ακαδημία Κινηματογράφου, για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο.
Όταν έκλεισε τα 70 της χρόνια είχε δηλώσει: «Αν σε πιάνει θλίψη με τα γηρατειά μου, συγκρίνοντάς τα με τη νεότητα μου, καταλαβαίνεις πως το πρόβλημα το έχεις εσύ και όχι εγώ…».
Η «Στεφανία», το «Κορίτσι για φίλημα», «Οι θαλασσιές οι χάντρες» δεν πεθαίνουν. Τη Ζωή Λάσκαρη θα τη θυμόμαστε πάντα λαμπερή και μοιραία. Ένα αστέρι, το πιο λαμπρό, ένα “crazy girl” και μια γυναίκα για την όποια “θα ξύριζες και το μουστάκι σου”.
Κλαούντια