Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Στα βασικά όνειρα ενός ζευγαριού.. είναι το χτίσιμο μιας φωλιάς για την οικογένειά τους. Ένα σπίτι που να στεγάζει αμοιβαίες πεποιθήσεις και ανάγκες για τη ζωή! Ο σχεδιασμός για την απόκτηση ενός σπιτιού δεν είναι μονάχα θεμιτός.. αλλά και απόλυτα αποδεκτός από όλους.. μιας και ένα δικό μας σπίτι θέλουμε όλοι κάποια στιγμή να αποκτήσουμε.
Η απόκτηση ενός σπιτιού είναι μια επένδυση για μια νέα οικογένεια. Όταν δε τα ενοίκια έχουν φτάσει στον Θεό.. το να πληρώνεις δόση δανείου σε ένα δικό σου σπίτι.. είναι καλύτερο από το να πληρώνεις το ενοίκιο. Αυτά ήταν κάποτε βέβαια.. Σήμερα τα δάνεια είναι απρόσιτα.. καταρχάς γιατί τα επιτόκια είναι απίστευτα υψηλά.. και επιπλέον επειδή οι εργασιακές απολαβές όλων και το κόστος ζωής (ελέω ακρίβειας) καθιστούν έστω και τη σκέψη για δάνειο.. ουτοπική!
Κάποτε όλα τα νέα ζευγάρια κοιτούσαν να πάρουν στεγαστικό δάνειο. Οι τράπεζες διαφήμιζαν συνέχεια το προϊόν αυτό και μάλιστα διαφήμιζαν κάθε είδους δάνειο.. φοιτητικό.. διακοποδάνειο.. κτλ! Έτσι το να πάρει ένα ζευγάρι στεγαστικό δάνειο υπήρξε μια συνετή επιλογή.. αφού τίποτα δεν προμήνυε ότι θα επέλθει η χώρα σε οικονομική κρίση και στο ΔΝΤ. Και τονίζω το τίποτα.. καθώς φρόντισαν πολύ καλά οι τράπεζες.. οι κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ.. να προβάλουν μια εικόνα ευημερίας και ανάπτυξης!
Οι άνθρωποι λοιπόν πήραν δάνεια.. αρχικά πλήρωναν κανονικά.. και έπειτα μας βρήκε η οικονομική κρίση. Οι μισθοί έπιασαν πάτο.. η ανεργία χτύπησε πολλές πόρτες.. και η επιβίωση του κόσμου κρέμονταν από μια κλωστή! Τα δάνεια τότε ξεκίνησαν να μην πληρώνονται.. να κοκκινίζουν. Οι τράπεζες πίεζαν τον κόσμο.. μέχρι και με προσβολές και απειλές. Τα ζευγάρια πλήρωσαν την κρίση πολύ ακριβά. Εκτός από την οικονομική καταστροφή.. υπέστησαν και ψυχολογική κατάρριψη. Πολλοί χτύπησαν την πόρτα του δικηγόρου και χώρισαν.
Τα ζευγάρια έπαθαν σοκ από την βίαιη φτωχοποίηση. Τα δάνεια έμειναν απλήρωτα.. και ο κόσμος αυτός έμεινε χωρίς τη δυνατότητα άλλης δανειοδότησης.. ακόμα και έκτακτης για σοβαρούς λόγους. Η οικονομική αβεβαιότητα είναι άλλη μια τιμωρία των οφειλετών. Ποιος όμως να τους καταλάβει; Οι κυβερνήσεις; Εκείνες εύκολα νομοθετούν για τη στήριξη των τραπεζών.. αλλά για την στήριξη αυτών των ανθρώπων.. διαχρονικά στέλνουν το ζήτημα στις καλένδες.. Η τελευταία ελπίδα αυτών των ανθρώπων ήταν η δικαιοσύνη. Ήλπιζαν οι δικαστές να κατανοήσουν όλα τα παραπάνω.. Δυστυχώς δεν το έκαναν..
Υπέρ των funds τάχθηκε με δικαστική απόφαση ο Άρειος Πάγος.. σχετικά με το δικαίωμά τους να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς. Στην απόφαση δεν διακρίθηκαν τα κόκκινα δάνεια για την πρώτη κατοικία. Έτσι έκριναν οι δικαστές.. οι οποίοι αποφασίζουν με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους. Δε νομοθετούν όμως οι δικαστές.. αλλά η βουλή. Η βουλή εν κατακλείδι.. άφησε απροστάτευτους τους ανθρώπους και τα σπίτια τους. Η βουλή δεν σκέφτηκε να χάσουν οι μέτοχοι των τραπεζών.. καθώς αυτό θα υποβάθμιζε τη χώρα στα επενδυτικά σχήματα.
Οι τράπεζες ωστόσο είναι επιχειρήσεις με κέρδη. Αυτή τη στιγμή η χώρα μας εξασφαλίζει τα κέρδη τους. Αυτή τη στιγμή.. η χώρα μας θυσιάζει την πρώτη κατοικία.. τα σπίτια πολλών βιοπαλαιστών. Θα μου πείτε.. εδώ δεν δίνει δεκάρα για τα σπίτια όσων κάηκαν ή πλημμύρισαν.. θα νοιαστεί για εκείνα που θα πλειστηριαστούν από τα funds και θα καταλήξουν σε ξένα χέρια; Θα τα πάρουν φθηνά οι βορειοευρωπαίοι.. αυτή τη φορά όχι με τα όπλα.. αλλά με δικαστικές αποφάσεις Ελλήνων δικαστών και με τις ευλογίες Ελλήνων πολιτικών..
Κατά τ΄ άλλα.. χρόνια πολλά για του αγίου Βαλεντίνου.. έστω και χωρίς ερωτική φωλίτσα!
Πληροφορίες/Φωτογραφίες: