Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Κάθε πότε πηγαίνετε Supermarket; Είστε από εκείνους που πηγαίνουν μία φορά την εβδομάδα ή και πιο αραιά και ψωνίζουν με λίστα και προγραμματισμό ή από εκείνους που πάνε συνεχώς και για λίγα πράγματα;
Πλέον η επίσκεψη στο Supermarket έχει γίνει μια επίπονη διαδικασία για την τσέπη του καταναλωτή. Τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης είναι πιο ακριβά από ποτέ. Όμως, μια μέρα παρατήρησα ότι και οι συσκευασίες των προϊόντων είναι πιο πολλές από ποτέ!!!
Για ποιο λόγο τόσα πλαστικά κουτάκια, γυαλιστερά χαρτονάκια, κορδέλες, περιτυλίγματα, μεμβράνες, νάιλον; Έχετε προσέξει ποτέ πόσες άχρηστες συσκευασίες πετάτε στα σκουπίδια αμέσως μετά από μια επίσκεψη στο supermarket; Από τις 3 τσάντες με ψώνια κατά μέσο όρο, η μία τσάντα θα είναι συσκευασίες που θα καταλήξουν αμέσως στα σκουπίδια (ή σε κάδο ανακύκλωσης, αν ανακυκλώνονται στην καλύτερη περίπτωση).
Γιατί ένα σωληνάριο με οδοντόπαστα πρέπει να βρίσκεται σε χαρτονένιο κουτί; Γιατί μια γομολάστιχα πρέπει να είναι τυλιγμένη σε σελοφάν; Γιατί τα γιαούρτια να πωλούνται 2 μαζί ή 3 μαζί σε χαρτόνι; Δεν μπορούμε να πάρουμε 2 ή 3 από το ψυγείο, χωρίς το χαρτόνι και να συνεχίζουν να πωλούνται μέσω προσφοράς; Γιατί όλα τα επιλεγμένα φρούτα και λαχανικά και πολύ συχνά τα βιολογικά, είναι συσκευασμένα σε πλαστικά διαφανή κουτιά; Βελτιώνεται η ποιότητα των προϊόντων αυτών άραγε από την πληθώρα συσκευασιών; Όχι…
Όταν δεν ξέρετε τι να διαλέξετε μεταξύ αντίστοιχων προϊόντων, προτιμήστε αυτό με την πιο λιτή συσκευασία. Πρέπει να αρχίσουμε να δίνουμε σημασία σε τέτοια θέματα καθημερινότητας, όσο κι αν έχουμε συνηθίσει να τα αγνοούμε, αν δε θέλουμε να πνιγούμε στα ίδια μας τα σκουπίδια σε λίγο καιρό.
Όταν ψωνίζουμε γενικά, προσέχουμε την ποιότητα και τις τιμές των προϊόντων. Η συσκευασία έρχεται σε δεύτερη μοίρα και είτε δεν συγκαταλέγεται στα κριτήρια επιλογών μας, είτε καμιά φορά από αφέλεια μπορεί να επιλέξουμε και την πιο φαντεζί.
Η συσκευασία όμως αποτελεί μέρος, και αρκετές φορές σημαντικό, της τιμής του προϊόντος. Ένας Ευρωπαίος καταναλωτής δαπανά εν αγνοία του γύρω στα 250 ευρώ το χρόνο για συσκευασίες οι οποίες, μετά την αγορά, θα πεταχτούν κατευθείαν στο καλάθι των αχρήστων! Και αυτό το ποσό το βρήκα σε έρευνα – πηγή του 2007!!! 17 χρόνια μετά και η αλλαγή είναι προς το χειρότερο, ενώ τα 250 ευρώ έχουν σίγουρα διπλασιαστεί!
Έχουμε την πολυτέλεια να πετάμε τόσα χρήματα;