Γράφει η Δήμητρα Δήμου.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών, προσφέροντας πρακτική βοήθεια και συναισθηματική στήριξη. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που διατηρούν καλή σχέση με τους παππούδες τους αντιμετωπίζουν λιγότερα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες φράσεις που, αν και λέγονται με καλές προθέσεις, μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα.
Ακολουθούν δέκα φράσεις που οι παππούδες και οι γιαγιάδες καλό είναι να αποφεύγουν:
«Μην το πεις στους γονείς σου…»: Αυτή η φράση δημιουργεί μυστικά και αποξενώνει το παιδί από τους γονείς του, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη στην οικογένεια.
«Οι γονείς σου κάνουν λάθος για…»: Κριτικάροντας τους γονείς μπροστά στο παιδί, υπονομεύουν την αξιοπιστία και τον έλεγχο των γονέων.
«Πόσο μεγάλωσες! Έχεις πάρει βάρος;»: Σχόλια για την εμφάνιση και το βάρος μπορούν να δημιουργήσουν ανασφάλειες και προβλήματα αυτοεικόνας από μικρή ηλικία.
«Πρέπει να μου δώσεις ένα φιλί και μια αγκαλιά!»: Αγνοεί τα προσωπικά όρια του παιδιού και το διδάσκει ότι πρέπει να υποτάσσεται στις απαιτήσεις των άλλων.
«Είσαι το αγαπημένο μου εγγόνι»: Η προτίμηση ενός εγγονιού μπορεί να προκαλέσει ζήλια και ανασφάλεια μεταξύ των αδελφών και των ξαδέλφων.
«Μακάρι ο αδερφός/η αδερφή σου να ήταν σαν εσένα»: Η σύγκριση μεταξύ παιδιών δημιουργεί ανταγωνισμό και αίσθηση ανεπάρκειας.
«Μόνο τα μωρά παίζουν με κούκλες/φορτηγά»: Υποτιμά τα ενδιαφέροντα του παιδιού και περιορίζει την ελεύθερη έκφρασή του.
«Δεν είναι ανόητο αυτό το παιχνίδι;»: Τέτοια σχόλια απαξιώνουν τις προτιμήσεις του παιδιού και υπονομεύουν την αυτοπεποίθησή του.
«Τεμπελάκος», «υπναράς»: Η χιουμοριστική χρήση αρνητικών χαρακτηρισμών μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αυτοεικόνα του παιδιού.
«Χοντρούλης» και άλλα χαϊδευτικά σχετικά με το βάρος: Ακόμα και χαϊδευτικά ονόματα που σχετίζονται με το βάρος μπορούν να δημιουργήσουν ανασφάλειες σχετικά με την εμφάνιση του παιδιού.
Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο Daniel Glazer, οι παππούδες και οι γιαγιάδες έχουν σημαντική επιρροή στα παιδιά. Η αποδοχή, η επικύρωση και ο σεβασμός των ορίων τους βοηθούν στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησής τους. Αντίθετα, οι άστοχες φράσεις μπορεί να έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ψυχολογική τους ανάπτυξη.
Επίσης, σημειώνεται ότι συχνά οι γονείς και οι παππούδες/γιαγιάδες διαφωνούν για θέματα διατροφής και καθημερινής συμπεριφοράς. Για αυτό είναι σημαντικό να τίθενται όρια και να προάγεται μια υγιής επικοινωνία μέσα στην οικογένεια, ώστε να αποφεύγονται προβλήματα και να διασφαλίζεται η συναισθηματική ευημερία των παιδιών.
Φωτό: unsplash.com