Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή η ίδια ιστορία, σαν ταινία θρίλερ! Ο Σεπτέμβριος είναι εδώ και ξαφνικά το σπίτι και τα μυαλά μας μετατρέπονται σε πεδία μάχης.
Παιδιά, σχολικές τσάντες, βιβλία, τάπερ, παγούρια, μολύβια, κασετίνες, ρούχα καλοκαιρινά και φθινοπωρινά μαζί σε βουνά και η πλήρης αποδιοργάνωση της ρουτίνας βραδινού ύπνου – πρωινού ξυπνήματος, στέλνουν σήματα πανικού στο κεφάλι μας…
Αυτή η υποτιθέμενη επιστροφή στη ρουτίνα είναι ίσως και η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση… Μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο αργοπορημένα ξυπνήματα και μεταμεσονύχτια παγωτά, η ρουτίνα μοιάζει σαν τον Άγιο Βασίλη… Όλοι μιλούν γι’ αυτήν αλλά κανείς δεν την έχει δει!
Το επόμενο βασανιστήριο αυτής της περιόδου είναι η κατάρα του προγράμματος δραστηριοτήτων…! Τηλεφωνήματα, μηνύματα, ενημερωτικές επισκέψεις σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών, αθλητικούς συλλόγους, ωδεία και πάσης φύσεως σχολές και ακαδημίες με αποτέλεσμα το πρόγραμμα των εξωσχολικών δραστηριοτήτων να είναι πιο περίπλοκο από το πρόγραμμα πτήσεων της NASA. Και που να έχεις δύο ή τρία παιδιά διαφορετικών ηλικιών;;; Έχεις φάει 5 γκολ από τα αποδυτήρια.
Αφού καταφέραμε να επιβιώσουμε την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη, ας προσπαθήσουμε το Σαββατοκύριακο να μην πανικοβληθούμε! 2ήμερη παύση πυρός, για να αρχίσουμε από Δευτέρα και πάλι τις μεγάλες μάχες. Αν και το σπίτι μου ήδη μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο, το δωμάτιο του μικρού είναι λες και έχει δεχθεί τρομοκρατική επίθεση, προσπαθώ να αποδεχθώ το χάος και μάλιστα αν βρεθεί κάποιος να με ρωτήσει μπορεί να απαντήσω ότι πρόκειται για νέα τάση στη διακόσμηση!
Πανικός;;; Ποιος πανικός;;;
Ας το παραδεχτούμε, ο Σεπτέμβριος είναι η Δευτέρα των μηνών και μια ακόμη ευκαιρία να προσποιηθούμε ότι είμαστε οργανωμένοι… Στόχος Σαββατοκύριακου λοιπόν: αποφεύγω τον πανικό, απολαμβάνω το χάος…!
