Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Αν ταξιδέψατε αεροπορικώς φέτος το καλοκαίρι, τότε μάλλον ζήσατε από πρώτο χέρι την εμπειρία και γνωρίζετε πως οι καθυστερημένες πτήσεις είναι πλέον ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση. Ο λόγος που φτάνουμε τουλάχιστον 1,5 ώρα πριν την πτήση στο αεροδρόμιο (και περισσότερες ώρες αν δεν έχουμε κάνει online check-in ή αν έχουμε να παραδώσουμε αποσκευή), δεν είναι για να περάσουμε τον έλεγχο ασφαλείας, αλλά για να καθίσουμε αναπαυτικά (λέμε τώρα) και να παρακολουθήσουμε μια ταινία του Αγγελόπουλου με τίτλο: «Η ατέλειωτη αναμονή στην πύλη» / “The endless wait at the gate”.
«…Στην Ελλάδα υπάρχει περίπου 34% πιθανότητα για έγκαιρη αναχώρηση. Το δέκατο χειρότερο αεροδρόμιο της Ευρώπης τον Ιούλιο του 2024 ως προς την αξιοπιστία του στις ώρες άφιξης και αναχώρησης είναι αυτό του Ηρακλείου της Κρήτης, όπου μόλις το 27,6% των πτήσεων φεύγει στην ώρα του…»
Τα παραπάνω διαβάζω σε ένα άρθρο όπως κάθομαι εκνευρισμένη και περιμένω να επιβιβαστώ… Άρχισα να σκέφτομαι την Οδύσσεια μιας πτήσης 35 λεπτών (Αθήνα – Ηράκλειο):
Έφυγα από την εργασία μου στις 16:30, έφτασα στο αεροδρόμιο στις 18:00 περίπου, έχοντας boarding στις 19:05 και ώρα αναχώρησης στις 19:45. Τελικά, το αεροπλάνο έφυγε περίπου στις 21:30 και έφτασα στο Ηράκλειο Κρήτης στις 22:20 και τελικά στον προορισμό μου γύρω στις 23:00.
6,5 ώρες ταλαιπωρία δηλαδή… Για 35 λεπτά πτήση εσωτερικού… Τι τραβάνε όσοι έχουν ανταπόκριση και φυσικά φτάνουν χωρίς αποσκευές; Δεν έπαιρνα το πλοίο;;; Κάπου εκεί σκέφτηκα ότι αν πήγαινα π.χ. Θεσσαλονίκη, κάποιος άλλος που θα ξεκινούσε την ίδια ώρα με μένα από Χαλκίδα αλλά με το ΚΤΕΛ θα έφτανε πιο γρήγορα!
Πέρα από τις συγκρίσεις και τα αστεία, αγαπητοί φίλοι, φαίνεται ότι αυτή η κατάσταση τείνει να χειροτερεύει. Οι αεροπορικές δεν έχουν υποχρέωση να αποζημιώσουν τους επιβάτες για κάτω από 3 ώρες καθυστέρηση κι έτσι εκμεταλλεύονται τη δυνατότητα να εξαντλούν αυτά τα περιθώρια. Η κίνηση στα αεροδρόμια αυξάνεται συνεχώς ενώ υπάρχει υποστελέχωση (ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, handling αποσκευών, κλπ) σε σχέση με το πλήθος κόσμου που ταξιδεύει. Από την άλλη πλευρά οι τιμές αεροπορικών εισιτηρίων είναι τρομερά υψηλές, την ίδια στιγμή που η ποιότητα των υπηρεσιών είναι η χειρότερη που θυμάμαι…
Το πιο αστείο κομμάτι της όλης ιστορίας βέβαια είναι οι δικαιολογίες που σκαρφίζονται οι αεροπορικές για τις καθυστερήσεις… Στην πτήση Αθήνα – Ηράκλειο, ο πιλότος μας ενημέρωσε ότι υπαίτιος για την καθυστέρηση ήταν ο «στρατηγός καιρός» (29 Αυγούστου με λίγη βροχούλα και 27 βαθμούς κελσίου) και στην πτήση Ηράκλειο – Αθήνα, έφταιγε η ότι το αεροπλάνο καθυστέρησε να φτάσει από το προηγούμενο δρομολόγιο, που ήταν βέβαια άλλη μια καθυστερημένη πτήση.
Κι αφού λοιπόν πέρασα την Οδύσσεια στο αεροδρόμιο, θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά την επόμενη φορά για πτήση εσωτερικού, ενώ θα προσπαθώ να βρίσκω απευθείας πτήσεις για ταξίδια εξωτερικού…
Πηγές στοιχείων:
Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας Αεροναυτιλίας Eurocontrol.
Επίσημο website Αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος
https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/442163_kanonas-oi-kathysteriseis-ton-ptiseon-kai-ohi-i-exairesi