Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Πώς περάσατε τη χθεσινή μέρα; Το αποχαιρετίσατε το καλοκαιράκι ή δεν το έχετε πάρει ακόμη απόφαση;
Η τελευταία Κυριακή του Σεπτέμβρη ήταν από αυτές τις ημέρες που ξέρεις ότι θα σου προκαλέσει μια γλυκιά νοσταλγία.
Για εμένα ήταν σαν ένα δώρο από ένα καλοκαίρι που αρνείται να φύγει, παρά το γεγονός ότι το φθινόπωρο έχει κάνει δειλά την εμφάνισή του.
Αποφασίσαμε να περάσουμε την ημέρα αυτή οικογενειακώς στην παραλία και μάλιστα στο αγαπημένο μας, για το καλοκαίρι 2024, σημείο.
Στα Πολιτικά, μετά το φάρο, στις κουκουναριές, όπου περάσαμε τις πιο όμορφες Κυριακές μας φέτος, με παρέα, φρέσκο ψάρι, νόστιμους θαλασσινούς μεζέδες, παιχνίδι, τουρνουά σκάκι, βουτιές, καταδύσεις, εξερευνήσεις και βόλτες με το SUP.
Χθες βέβαια, στο ίδιο σημείο, λίγες εβδομάδες νωρίτερα, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά από χθες!!! Χθες, επικρατούσε αρκετή ησυχία (με εξαίρεση κάτι μηχανάκια ντάλα μεσημέρι), τα τραπέζια ήταν λιγότερα, οι ομπρέλες κλειστές. Το γνώριμο χάος του καλοκαιριού είχε (σχεδόν) εξαφανιστεί, δεν υπήρχαν φωνές, ούτε πολύβουες παρέες που διεκδικούσαν το χώρο τους, δεν χρειαζόταν να έχεις κάνει κράτηση, η παραλία ήταν πιο καθαρή. Ακόμα και η θάλασσα έμοιαζε διαφορετική, επίσης καθαρή και γαλήνια, σχεδόν ακίνητη, σαν να ξεκουραζόταν κι εκείνη μετά από μια γεμάτη, κοπιαστική καλοκαιρινή σεζόν.
Για λίγο αισθανθήκαμε ότι ολόκληρη η παραλία ήταν δική μας. Και ήταν τόσο όμορφα που δεν θέλαμε να περάσει η ώρα, ούτε να φύγουμε. Τι μεγάλη πολυτέλεια! Πόσο διαφορετικές εικόνες, μυρωδιές και ήχοι σε σχέση με τον Αύγουστο!
Ίσως να έχουμε την ευκαιρία να το επαναλάβουμε, μέσα στον Οκτώβριο, σκέφτηκα και ευχήθηκα από μέσα μου, όταν αργά το απόγευμα πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Αλλά ακόμη κι αν δεν τα καταφέρουμε, η χθεσινή μέρα που ήταν απαλλαγμένη από το άγχος της καθημερινότητας και τις υποχρεώσεις της εργάσιμης εβδομάδας, που είχε υπέροχο καιρό, ήταν ένα μικρό καλοκαίρι από μόνη της.
Και τι καλοκαίρι!!! Ήσυχο, γαλήνιο, δροσερό, άκρως απολαυστικό.