Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Δεν ξέρω αν το βιώνετε κι εσείς τον Γολγοθά στους δρόμους της Χαλκίδας ή είστε τυχεροί και κινείστε με τα πόδια ή καθόλου!
Πάντως, αν οδηγείς μέσα στην πόλη, οποιαδήποτε ώρα και μέρα (με τις εξαιρέσεις βέβαια που δεν οδηγείς και απλά τσουλάς…), θα περνάς κι εσύ το ίδιο μαρτύριο!
Γιατί πρόκειται για μαρτύριο κυριολεκτικά… Βασανιστήριο χωρίς τέλος που όλο και χειροτερεύει!
Και να σας πω τον πόνο μου…
Έχω βάλει τις δραστηριότητες του παιδιού, που θέλουν οδήγηση, Δευτέρα και Τετάρτη λόγω κλειστών καταστημάτων. Έχω καεί πολύ άσχημα στο παρελθόν όταν προσπάθησα να τον πηγαίνω κάθε Παρασκευή την απόσταση Κάνηθο – Χαϊνά και απλά ορκίστηκα ότι δεν θα το ξανακάνω.
Επομένως, Δευτέρα και Τετάρτη φίλες και φίλοι… Φέτος όμως, οι μέρες αυτές δεν έχουν τίποτα απολύτως να ζηλέψουν από τις υπόλοιπες! Για την απόσταση που σας έγραψα, χρειάζεσαι περίπου 40-45 λεπτά να πας και κανένα 20λεπτο να επιστρέψεις… Δηλαδή, πάνω από μια ώρα μέσα στο αμάξι… Και άλλη μία / μιάμιση ώρα το πήγαινε – έλα στη δουλειά, ε να βγάλω μια άδεια ταξί / uber, κάτι τελοσπάντων να μοιράζομαι τις διαδρομές με άλλους!
Αυτή την περίοδο λοιπόν σκέφτομαι, ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο και πιο χαμένος χρόνος στην καθημερινότητά μας από το να είναι ακινητοποιημένος/η στο αυτοκίνητό σου, να βράζεις από εκνευρισμό με τις αδιανόητες ικανότητες των συμπολιτών σου να προσπερνούν από δεξιά, να διπλοπαρκάρουν, να σταματούν όπου τους βολεύει, να λειτουργούν επιθετικά, σχολιάζοντας και βρίζοντας τις περισσότερες φορές μπροστά στα παιδιά τους.
Κατανοώ την τραγική κατάσταση των υποδομών, την έλλειψη πάρκινγκ και την παλαιότητα της πόλης μας με τους στενούς της δρόμους σε συνδυασμό με την κάκιστη συγκοινωνία και τα πολλά αυτοκίνητα που υπάρχουν και κυκλοφορούν σήμερα. Ωστόσο, σε αυτά έρχεται να προστεθεί η παντελής έλλειψη οδηγικής παιδείας: σήμανση καθαρά διακοσμητική, απροσεξία, απουσία σεβασμού στον πεζό / ηλικιωμένο / παιδί / ΑΜΕΑ, κανείς δεν σταματάει στις (μόνιμα ξεθωριασμένες) διαβάσεις, κανείς δεν δίνει προτεραιότητα, όλοι προσπαθούν να χωθούν, περνούν με κόκκινο, χρησιμοποιούν τη ΛΕΑ. Ένα αδιάκοπο ριάλιτι επιβίωσης από όλες τις πλευρές!
Να μη μιλήσω για το γεγονός ότι όλη η Χαλκίδα είναι σκαμμένη, τα έργα διαρκούν μια αιωνιότητα, η ενημέρωση για κλειστούς δρόμους και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις είναι πολυτέλεια και η Τροχαία είναι ένας καθαρά εισπρακτικός μηχανισμός.
Έχετε δει τροχαία πουθενά;;; Έχω χρόνια να δω τροχονόμο να εξυπηρετεί την κυκλοφορία των οχημάτων, ειλικρινά… Και βρίσκομαι στους δρόμους minimum 2μιση ώρες ημερησίως, ενώ αλλάζω Νομό για να πάω στην εργασία μου!
Με όλα αυτά, πραγματικά αισθάνομαι ότι όχι μόνο δεν θα βελτιωθεί η κατάσταση αλλά πηγαίνει σταθερά προς το χειρότερο… Μάλιστα, είναι τόσα πλέον τα ηλεκτρικά πατίνια που έχουν τα νεαρά παιδιά και τα μηχανάκια με οδηγούς χωρίς κράνος, που προφανώς εκκολάπτεται η επόμενη γενιά ακατάλληλων – επικίνδυνων – ασυνείδητων οδηγών.
Εσείς τι πιστεύετε; Ζείτε κι εσείς παρόμοιες καταστάσεις; Έχετε παρατηρήσει το καθημερινό χάος;