Γράφει η Δήμητρα Δήμου.
Και ποιον δεν τον πιάνει δέος, αντικρύζοντας το Σινικό Τείχος! Πώς όμως διατηρείται τόσα πολλά χρόνια το “θηρίο” αυτό; Παρακάτω διαβάστε το… μυστικό: Σε μεγάλες επιφάνειες του Σινικού Τείχους της Κίνας διατηρείται η συνοχή του χάρη σε έναν προστατευτικό παράγοντα, γνωστό ως “βιοκρούστα”. Πρόκειται για λεπτά στρώματα οργανικών υλικών που προστατεύουν το αρχιτεκτονικό θαύμα από τη διάβρωση.
Η ανακάλυψη αυτή προέκυψε από την έρευνα σε τμήματα του Σινικού Τείχους, του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε το 221 π.Χ. με σκοπό την προστασία της κινεζικής αυτοκρατορίας από εξωτερικούς εχθρούς.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, οι αρχαίοι Κινέζοι εργάτες χρησιμοποίησαν ένα είδος “εμβολιασμένου” εδάφους που περιλάμβανε μια ανάμιξη οργανικών υλικών όπως χώμα και χαλίκι, τα οποία συμπιέζονταν μεταξύ τους. Αν και αυτά τα υλικά είναι ευαίσθητα στη διάβρωση σε σύγκριση με άλλα, όπως η πυκνή πέτρα, συμβάλλουν στη δημιουργία υλικών που ονομάζουν ερευνητές “ζωντανό στόκο” ή “βιοκρούστα”.
Η βιοκρούστα αποτελείται από κυανοβακτήρια, βρύα και λειχήνες που ενισχύουν την κατασκευή, ιδίως σε ξηρές περιοχές της Κίνας. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Science Advances”, ο Μπο Ξιάο, καθηγητής εδαφολογικής επιστήμης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, εξηγεί ότι οι αρχαίοι οικοδόμοι επέλεγαν υλικά που ενίσχυαν τη μηχανική αντοχή του τοίχου. Έτσι, το χώμα κατασκευαζόταν με πηλό, άμμο και άλλα συγκολλητικά, παρέχοντας ένα γόνιμο έδαφος για τη δημιουργία “βιοκρούστας”.
Για να ελέγξουν την αντοχή του Σινικού Τείχους, οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα από οκτώ διαφορετικά τμήματα, κατασκευασμένα μεταξύ του 1368 και του 1644 κατά τη δυναστεία των Μινγκ. Το 67% από αυτά περιείχαν “βιοκρούστες”, που αποδείχθηκαν τρεις φορές ισχυρότερες από τα δείγματα με απλό χώμα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι κυανοβακτήρια και άλλες μορφές ζωής εκκρίνουν ουσίες που δημιουργούν “τσιμέντο”, προσδίδοντας σταθερότητα στην κατασκευή απέναντι στη διάβρωση.
Φωτό: in.gr, HuffPostGreece, Ελεύθερος Τύπος, Έθνος