Δε ξέρω γιατί αλλά πάντα τα animation με ξετρέλαιναν. Θες ότι αρνούμαι πεισματικά να μεγαλώσω; Θες ότι όλα τους κρύβουν μία ανεμελιά; Μία αισιοδοξία ; Είναι κάτι που θα το παρακολουθήσεις όσο στεναχωρημένος ή στεναχωρημένη και αν είσαι και θα σε κάνει αμέσως να νιώσεις καλά; Δε ξέρω αλήθεια.
Στους περισσότερους όταν κάποιος μεγάλος τους λέει ότι βλέπει animation τον κοιτάνε με γουρλωμένα μάτια και η συνηθισμένη αντίδραση τους είναι: «Μα καλά, βλέπεις παιδικά σε τέτοια ηλικία»; Και όμως, οι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά. Μπορούν να το βεβαιώσουν χιλιάδες ενήλικες που μεγάλωσαν με αυτές και συνεχίζουν να τις βλέπουν με ευχαρίστηση. Άσε που όσο περνάνε τα χρόνια οι ταινίες αυτές περνάνε και ισχυρά κοινωνικά μηνύματα.
Με αφορμή λοιπόν το ότι πρόσφατα είδα για ακόμα μία φορά την ταινία «Up» που με συγκίνησε ξανά, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις πιο ωραίες animation ταινίες που μου έχουν κερδίσει την καρδιά διαχρονικά.
Up ή αλλιώς Ψηλά στον ουρανό
Μοναδικό, μαγευτικό, συγκινητικό, πρωτότυπο, αστείο, φανταστικό, το φιλμ αυτό εστιάζει σε έναν ηλικιωμένο χήρο, τον Καρλ Φρέντρικσεν και σε έναν ένθερμο νέο, εξερευνητή της άγριας φύσης, τον Ράσελ, οι οποίοι πετούν προς τη Νότια Αμερική μέσα σε ένα σπίτι που κρέμεται από μπαλόνια γεμισμένα με ήλιο. περισσότερα >
