Lifestyle

Γράφει η Δήμητρα Δήμου.

Ζεσταίνεστε; Δε νομίζω! Καύσωνας λένε, άντε καλέ, απαντάμε, έτσι για την αλητεία! Υπομονή αδέρφια, θα έρθουν καλύτερες και δροσερότερες μέρες οσονούπω! Αφήστε τώρα τις βεντάλιες και τα παγωμένα τσαγάκια και μάθετε από πού προέρχεται ο όρος “καύσωνας”, έτσι για να έχετε άποψη εμπεριστατωμένη όταν αρχίζετε να μιλάτε με “γλυκλογα” για τις καυτές μέρες που διανύουμε!

Ο όρος λοιπόν “καύσωνας” αναφέρεται σε μια περίοδο εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών, συνήθως πάνω από τα φυσιολογικά για την περιοχή επίπεδα, που διαρκεί για αρκετές ημέρες. Υπάρχουν διάφορα κριτήρια για τον καθορισμό του καύσωνα ανάλογα με τη χώρα και την περιοχή. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, ο καύσωνας συνήθως ορίζεται όταν οι θερμοκρασίες ξεπερνούν τους 37-38°C για τουλάχιστον τρεις συνεχόμενες ημέρες.

Γράφει η Δήμητρα Δήμου.

Ο καύσωνας ήρθε για τα καλά και έχουμε μπροστά μας δύσκολες μέρες να διανύσουμε. Τα δελτία καιρού μας πάνε από… το κακό στο χειρότερο και μόνη λύση είναι το κλιματιστικό! Αυτό βέβαια για όσους εργάζονται και δεν έχουν την δυνατότητα να περνούν όλη την ημέρα μέσα στη θάλασσα, αγκαλιά με μια κοκτεϊλάρα και στιγμές απολύτου χαλάρωσης! Ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα τώρα κι ας δούμε, μιας και με τον καύσωνα το κλιματιστικό θα χρειαστεί να δουλεύει περισσότερες ώρες, ένα λάθος που κάνουν αρκετοί και θα τους στοιχίσει σε απόδοση, αλλά και σε χρήματα.

Ποιο είναι αυτό το λάθος; Η εξαιρετικά χαμηλή ρύθμιση της θερμοκρασίας σε σχέση με τις εξωτερικές συνθήκες. Όταν έξω οι θερμοκρασίες θα είναι πάνω από 40 βαθμούς κελσίου δεν έχει νόημα το κλιματιστικό να είναι ρυθμισμένο στους 18 βαθμούς κελσίου. Το αποτέλεσμα θα είναι να μην είναι αποδοτικό, αλλά και να πληρώσετε φουσκωμένο λογαριασμό. Η θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ εσωτερικού χώρου και εξωτερικού περιβάλλοντος θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 10-15 βαθμούς κελσίου.

Γράφει η Δήμητρα Δήμου.

Στο παρελθόν, οι εκλογές στην Ελλάδα διεξάγονταν με έναν τρόπο που είναι πλέον ξεχασμένος: τη χρήση σφαιριδίων αντί για ψηφοδέλτια. Αυτή η πρακτική χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα και συνεχίστηκε για αρκετούς αιώνες, ακόμα και στη νεότερη ελληνική ιστορία.

Στην αρχαία Αθήνα, η διαδικασία της ψηφοφορίας πραγματοποιούνταν με τη χρήση σφαιριδίων για διάφορες πολιτικές αποφάσεις, αλλά και για την εκλογή αξιωματούχων. Τα σφαιρίδια ήταν συνήθως φτιαγμένα από μέταλλο, πηλό ή πέτρα τα οποία οι ορκισμένοι ψηφοφόροι δάγκωναν αργότερα, κληρονομώντας την παροιμιώδη φράση που λέμε «θα το ρίξω δαγκωτό» και τα τοποθετούσαν σε ειδικά κατασκευασμένες κάλπες, γνωστές ως “κηφοφορίες”, Κάθε σφαιρίδιο αντιπροσώπευε μία ψήφο και οι ψηφοφόροι είχαν την επιλογή να τοποθετήσουν τα σφαιρίδια σε διαφορετικές κάλπες ανάλογα με την επιλογή τους.