Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Συνηθίζουμε να μοιραζόμαστε με τους φίλους μας (και τους ακόλουθους μας) τις καλές / όμορφες στιγμές μας, καθώς αυτές επιλέγουμε να «τονίσουμε» και προς τα έξω αλλά και προς τα μέσα, δηλαδή στην αλληλεπίδραση με τον εαυτό μας. Για το σκοπό, οι experts των αλγορίθμων των social media, έφτιαξαν τα stories, αναγνωρίζοντας την ανάγκη του ανθρώπου να προβάλει και να μοιράζεται τα θετικά. Πολλοί τα εξωραΐζουν και λίγο (έως πολύ), περνώντας τα από διάφορα φίλτρα, πριν τα κάνουν δημόσια.
Γι’ αυτό υπάρχουν και οι αναρτήσεις πολλών σε φάση “Instagram vs reality”, όταν έχουν μια σαρκαστική διάθεση ειλικρίνειας…
Κι επειδή λίγο – πολύ όλοι μας λειτουργούμε έτσι, δεν θα πρέπει να μπαίνουμε ποτέ σε διαδικασία σύγκρισης.
Στο άρθρο της στο Medium, με τίτλο “Those Perfect Lives Are Never As They Feed”, η Catherine Sanderson, συγγραφέας και καθηγήτρια ψυχολογίας, αναφέρει μια έρευνα που δείχνει ότι οι φοιτητές τείνουν να υπερβάλλουν στη συχνότητα με την οποία βιώνουν αρνητικά γεγονότα, οι ίδιοι σε σύγκριση με τους συνομήλικούς τους και να υποτιμούν πόσο συχνά βιώνουν θετικά γεγονότα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους.
Κάπως έτσι, αισθάνονται ότι όλοι περνάνε καλύτερα από αυτούς, διασκεδάζουν περισσότερο, αποτυγχάνουν λιγότερο ή και ποτέ, βιώνουν λιγότερες δυσκολίες.
Κάτι τέτοιο έχει ολέθριες συνέπειες στην ψυχολογία ανθρώπων που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ή αυτοπεποίθηση…
Θα μοιραστώ ένα πολύ αντιπροσωπευτικό παράδειγμα από τη δική μου εμπειρία… Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήμουν στη Νάπολη με σκοπό να συναντήσω συγγενικό μου πρόσωπο που μένει στην άλλη άκρη του κόσμου και βρέθηκε για λίγο κοντά, στην Ιταλία.
Είχαμε κανονίσει πολύ όμορφες αποδράσεις, από αξιοθέατα και κοντινές εκδρομές, μέχρι wine tasting στα αμπέλια που φυτρώνουν στα ηφαιστειακά εδάφη του Βεζούβιου!
Τίποτα από αυτά δεν πήγε όπως θέλαμε να σας πω, καθώς με το που πάτησα το πόδι μου στη Νάπολη, διαγνώσθηκα με γρίπη τύπου Β, η οποία σε συνδυασμό και με την αποπνιχτική ατμόσφαιρα λόγω αφρικανικής σκόνης, με ταλαιπώρησε πάρα πολύ. Προσπάθησα να συμμετέχω σε διάφορα και να μην κλειστώ στο δωμάτιό μου θρηνώντας την κακή μου τύχη, ωστόσο τα σχέδιά μου ανατράπηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν τα ξέρει κανείς… Γιατί τα stories μου περιγράφουν όντως αξιοθέατα, ιταλική κουζίνα και ποτήρια με κρασί, όμως παρέλειψα να ανεβάσω την ταλαιπωρημένη και αφυδατωμένη φάτσα μου καθώς και την πληροφορία ότι τα κρασιά τα μάζεψα μπροστά μου και απλώς τα έβγαλα μια φωτογραφία, να απομονώσω την ανάμνηση, χωρίς καν να δοκιμάσω…
Επομένως, δεν υπήρχε τίποτα αξιοζήλευτο στις στιγμές μου παρά μόνο αξιοθρήνητο!
Υπόσχομαι πάντως να γράψω σχετικά με πράγματα που μου έκαναν εντύπωση, με τις ανάλογες φωτογραφίες, χωρίς τη φάτσα μου φυσικά!
Καλό Σαββατοκύριακο!