Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους δυστυχώς.
Δεν αντέχουμε τα ίδια αστεία, το ίδιο ύφος, την ίδια κούραση.
Κάποιες φορές κουραζόμαστε από φίλους, συναδέλφους ή γνωστούς, μιλάμε απότομα και απογοητεύουμε ή απογοητευόμαστε.
Επί της ουσίας όμως αυτό που φταίει είναι η δική μας ανοχή στο διαφορετικό.
Η αντοχή και ανοχή μας στο διαφορετικό είναι κάτι που πρέπει να έχουμε, που μας βοηθά να κοινωνικοποιούμαστε και να συνεργαζόμαστε με τους ανθρώπους.
Αν δεν την έχουμε πολλές φορές έχουμε νεύρα και μετά ενοχές.
Η αντίληψη αυτή προς το διαφορετικό ειναι κάτι που στην ουσία δουλεύεται από το ίδιο το άτομο, γιατί δεν έχουν όλοι τα ίδια ερεθίσματα.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερα όρια και άλλοι που είναι μηδαμινά.
Το υγιές είναι να είσαι κάπου στη μέση.
Πρέπει να έχεις όρια και να μπορείς να διαχωρίζεις τι αντέχεις και τι όχι.
Όμως τα όρια σου αυτά πρέπει να είναι τέτοια που να αφήνουν και άλλους ανθρώπους να σε πλησιάζουν.
Πρέπει να δίνεις χώρο και χρόνο, πρέπει να καταλαβαίνεις ότι δεν σκεφτόμαστε όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο και αυτό να το κατανοείς βαθιά.
Αυτό δεν θα το κάνεις για τους άλλους αλλά για εσένα.
Εσύ θα νιώθεις καλύτερα με τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο και δεν θα έχεις ποτέ ενοχές για τις συμπεριφορές σου.
Μάθε να ελέγχεις τον εαυτό σου, άνοιξε τα όρια και την ψυχή σου και γίνε ένας πραγματικά χαρούμενος άνθρωπος.
Κάνε και αυτό έναν στόχο για τη νέα χρονιά!