Δεν ξέρω για εσάς αλλά για εμένα υπάρχουν κάποιες φράσεις, που δυστυχώς ακούω συχνά και με εκνευρίζουν αφάνταστα. Κάποιες από αυτές μπορεί να τις ακούσει κανείς από αγαπημένα πρόσωπα, κάποιες άλλες ίσως από αντίζηλους ή «φίλους». Η επιρροή τους, παρόλα αυτά είναι ίδια. Ωστόσο θα κάνω μια προσπάθεια να μην είμαι αρνητική και να βρω το κρυμμένο νόημά τους.
«Δεν σε φοβάμαι εσένα… μπορείς» και ενώ αυτό που προσπαθείς να πεις είναι μάλλον «Σου έχω εμπιστοσύνη», ο συνομιλητής σου ακούει «Έλα τώρα, εσύ σίγουρα μπορείς να τα καταφέρεις. Δεν έχεις ανάγκη τίποτα. Μην παραπονιέσαι». Σε ρωτάω λοιπόν, γιατί το κάνεις αυτό; Έχεις αναλογιστεί την επίδραση αυτού που λες στον άλλον; Τι θα πει δεν σε φοβάμαι εσένα; Και αν με φοβάμαι εγώ; Αν αισθάνομαι πως δεν μπορώ μόνη μου;
Έτσι λοιπόν την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να πεις αυτήν την φράση δοκίμασε να μιλήσεις με κάτι λιγότερο τυποποιημένο. Για παράδειγμα «Το ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά θυμήσου πόσα έχεις καταφέρει ως τώρα» ή «Μην χάνεις το κουράγιο σου, εξάλλου αν δεν τα καταφέρεις δεν πειράζει».
«Μα πως προλαβαίνεις», μα σοβαρά τώρα; Κάτσε να σου εξηγήσω! Τρέχω, τρέχω και δεν φτάνω. Εσύ λοιπόν μπορεί να θες πεις, «Μπράβο, ειλικρινά σε θαυμάζω. Εγώ δεν θα μπορούσα να τα κάνω όλα αυτά», αλλά τελικά καταλήγει κάπως έτσι: «Πλάκα μας κάνεις; Αποκλείεται να προλαβαίνεις να κάνεις όλα αυτά που λες». Γιατί να εκφράσεις απορία για αυτά που άκουσες και όχι θαυμασμό; Δηλαδή γιατί δεν μπορείς να πεις «Συγχαρητήρια! Είσαι πραγματικά πολύ άξιος ή άξια!» ή «Μακάρι να μπορούσα και εγώ να τα καταφέρω έτσι»;
Άλλη μια άκρως εκνευριστική φράση είναι το καταπληκτικό «Ε τώρα τι να σου πω;». Τι να μου πεις; Ρωτάς εσύ εμένα τι να μου πεις; Οποιαδήποτε σχέση και να έχεις με τον συνομιλητή σου αυτή η φράση δείχνει τρομερή απαξίωση. Έστω λοιπόν πως δεν ξέρεις τι να μου πεις, το να κλείσεις το στόμα σου και να μην πεις τίποτα δεν σου περνάει από το μυαλό έτσι; Να μην πεις τίποτα. Γιατί αυτό που θέλεις να τονίσεις είναι ακριβώς αυτό. Πως δεν υπάρχει τρόπος ουσιαστικής επικοινωνίας. Ας υποθέσουμε λοιπόν πως έχεις εσύ δίκιο αυτήν την φορά, εντάξει; Σε ρωτάω λοιπόν ποια νομίζεις πως θα είναι η αντίδραση του συνομιλητή σου, αν ακούσει αυτήν την φράση; Θα αποφύγεις τον καυγά; Όχι φυσικά! Μήπως πιστεύεις πως με τις λίγες αυτές λέξεις θα συνεννοηθείς καλύτερα; Η απάντηση είναι ξανά όχι. Αντί αυτού αυτό που θα προκαλέσεις είναι μεγαλύτερο χάσμα. Τι να κάνεις; Να πεις απευθείας αυτό που σε ενόχλησε και να απαιτήσεις να διακοπεί η συζήτηση μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Ο κατάλογος με τις εκνευριστικές φράσεις και λέξεις είναι πραγματικά πολύ μεγάλος. Είναι φράσεις που λέμε καθημερινά, όλοι μας. Ναι, ναι όλοι και αφού τις ξεστομίσουμε μετά έχουμε και το θράσος να αναρωτιόμαστε τι στο καλό συνέβη και οξύνθηκαν τα πνεύματα. Συμπληρώνουμε δε και με το υπέροχο «Τώρα τι έπαθες ξαφνικά» και η οποιαδήποτε ευκαιρία να συνεννοηθούμε εξαφανίζεται ως δια μαγείας. Ας είμαστε λίγο πιο ευγενικοί και ξεκάθαροι πια, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο!
Φαίη Χατζηαντωνίου