Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Είχα καιρό να δω μια πολύ καλή σειρά που να με εκπλήξει τόσο ευχάριστα.
Άνοιξα λοιπόν Netflix και έψαξα να βρω τι θέλω να δω. Από τις περιγραφές κατέληξα να δω τη σειρά “Μαύρες πεταλούδες”.
Μπορώ να πω ότι αποδείχτηκε πολύ καλύτερη από την περιγραφή της.
Ένας ηλικιωμένος, με πολύ ταραχώδη ζωή, αποφασίζει να πει την ιστορία του, για να γραφτεί σε βιβλίο.
Αναπάντεχα μυστικά, προσωπικές ιστορίες, ψυχολογικά θέματα από την παιδική ηλικία του πρωταγωνιστή μας, βγαίνουν στην επιφάνεια.
Όμως κάτι υπάρχει που κρύβεται. Τι κρύβεται; Δεν θα σας πω, γιατί ειλικρινά θα σας εκπλήξει.
Οι μαύρες πεταλούδες κάνουν συχνά εμφάνιση μέσα στη σειρά και φυσικά έχουν έναν συμβολισμό, που δείχνει κυρίως τον κύκλο ζωής (από κάμπια-πεταλούδα). Βέβαια η ερμηνεία είναι καθαρά προσωπική.
Μέχρι να φτάσεις στο τέλος, θα νομίζεις πως έχει ξεδιπλωθεί μπροστά σου η ιστορία. Όμως ακόμα δεν θα ξέρεις όλο το μυστικό.
Ο έρωτας του Albert και της Solange, γύρω στα ’70s αλλά και μια δολοφονία και ένα υιοθετημένο παιδί, συνθέτουν όλη αυτή τη σκοτεινή σειρά μυστηρίου.
Δεν θα σε αγχώσει, θα σε βάλει όμως να απαντάς ερωτηματικά που σου προξενεί σε κάθε σκηνή.
Το μυστήριο, είναι αυτό που πραγματικά υπάρχει σε όλα τα επεισόδια.
Το “Black Butterflies” των Bruno Merle και Olivier Abbou είναι μακράν από τις καλύτερες σειρές μυστηρίου που θα μπορούσες να δεις αυτό το Σαββατοκύριακο.