Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Πάντα όταν έχω περάσει μια δύσκολη μέρα, η μοναδική στιγμή που περιμένω για να αποσυμπιεστώ είναι το βράδυ που θα ξαπλώσω δίπλα στο παιδί μου, μέχρι να αποκοιμηθεί.
Όταν ήταν πιο μικρός, το βραδινό τελετουργικό πριν τον ύπνο, παραμύθι – αγκαλίτσες – γλυκόλογα, ήταν και η δική του αγαπημένη στιγμή. Αν και έχει μεγαλώσει πια και το παραμύθι έχει βγει από την καθημερινή μας ρουτίνα, αυτά τα λίγα λεπτά πριν τον ύπνο είναι ίσως και τα πιο ουσιαστικά μέσα στη μέρα, καθώς μας προσφέρουν ευκαιρίες για ενδυνάμωση της σχέσης μας και για να επικοινωνήσουμε σε μια άλλη διάσταση.
Γιατί δεν πρόκειται απλώς για την τυπική στιγμή της “καληνύχτας”, αλλά για μια στιγμή που μπορεί να συμβάλει στην ψυχική ηρεμία των παιδιών και να φέρει στην επιφάνεια σημαντικές πτυχές της καθημερινότητάς τους.
περισσότερα >