Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Η τέχνη είναι βέβαιο ότι μπορεί να δώσει το κουράγιο για να αντιμετωπίσουμε τον πόνο και τη δυστυχία μας. Η απώλεια της υγείας ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα από τα πιο τραγικά στιγμιότυπα της ζωή μας. Η επίκληση της ανάγκης για να δημιουργήσουμε ένα αποτύπωμα του πόνου μας ώστε να τον διαχειριστούμε.. συμβαίνει από όλους. Από ένα ζεϊμπέκικο.. μέχρι τα σπουδαιότερα έργα τέχνης.. έχουν ως απαρχή.. τον ανθρώπινο πόνο!
Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα.. και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.. έχει γράψει η Νίκος Καζατζάκης. Ο φόβος της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου μας διαλύει.. Δεν βρίσκουμε κουράγιο να ασκήσουμε ούτε τα καθημερινά μας πάγια καθήκοντα. Γι αυτό καταλαβαίνω και την αποχή σου φίλη Εύα από την εξαιρετική σου αρθρογραφία! Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και γρήγορα να επιστρέψεις στο αγαπημένο μας μπλογκ! Αυτό λοιπόν το άρθρο.. το αφιερώνω σ’ εσένα!
