Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Είμαι σίγουρη ότι έχετε στο περιβάλλον σας άτομο που “φοβάται” τους κλόουν… Με αφορμή τις Απόκριες και τις μεταμφιέσεις που κορυφώνονται αυτές τις μέρες θυμήθηκα ότι ποτέ δεν μου άρεσαν οι κλόουν…
Δεν τους φοβάμαι αλλά δεν μου αρέσουν κιόλας… Πριν λίγα χρόνια είχα “υποδυθεί” τον κλόουν σε μια παράσταση χορού και τότε ήταν που τον “πλησίασα” λίγο παραπάνω κι επιχείρησα να δω τι κρύβεται πίσω από τα έντονα χρώματα της στολής του, την αδέξια κίνησή του και το τεράστιο βαμμένο του χαμόγελο.
Στην περίπτωση της χορογραφίας μου, ο κλόουν έκρυβε τη λύπη και τη δυστυχία του πίσω από το υπερβολικά τραβηγμένο χαμόγελό του. Μπορεί να αισθανόταν απαίσια ωστόσο έπρεπε να διασκεδάσει τα παιδιά… Γελωτοποιός λέγεται άλλωστε, πρέπει να δημιουργεί γέλια.
Ψάχνοντας λίγο παραπάνω και θορυβημένη αρκετά που ο μικρός μου γιος δεν ήθελε να με βλέπει βαμμένη κλόουν αλλά ούτε να βλέπει και άλλους κλόουν γενικότερα, βρήκα ότι υπάρχει σχετική φοβία η οποία μάλιστα έχει όνομα και λέγεται Coulrophobia! περισσότερα >