Γράφει η Ελένη Φούρλη.
Άλλη μια γυναικοκτονία αγάπες. Τι να προσθέσει κανείς πάνω στη σιωπή αυτής της τραγωδίας; Μια γυναίκα αναζήτησε βοήθεια στην αστυνομία.. η αστυνομία την έδιωξε και μάλιστα την ειρωνεύτηκε.. και τελικά η γυναίκα προστέθηκε στη μεγάλη λίστα των γυναικοκτονιών πέφτοντας νεκρή από το μαχαίρι ενός άνανδρου άντρα.. ακριβώς δίπλα στη σκοπιά του αστυνομικού τμήματος. Τραγική ειρωνεία.. ότι εκείνες που κλήθηκαν να την προστατέψουν ήταν 2 γυναίκες Αξιωματικοί της αστυνομίας.. μια νεαρή και μια έμπειρη μεγάλη. Δεν το έκαναν. Προφανώς.. εκείνη την ώρα είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν από το να σώσουν μια γυναίκα (ειρωνικά φυσικά το λέω). Το ακόμα πιο τραγικό όμως.. είναι ότι σ’ αυτήν τη χώρα.. η γυναικοκτονία αυτή ήταν προδιαγεγραμμένο ότι μελλοντικά κάποτε θα συνέβαινε. Υπάρχει άραγε απάντηση στα εγκλήματα πάθους; Υπάρχει άραγε προστασία και ασφάλεια στα θύματα; Όλοι αυτοί οι εγκληματίες είναι ψυχικά ασθενείς και στις περισσότερες περιπτώσεις.. οι γυναικοκτονίες δεν προκύπτουν ξαφνικά.. όμως ακολουθούν άλλες απόπειρες.. ξυλοδαρμούς.. ίσως μηνύσεις και ασφαλιστικά μέτρα.. αλλά για σταθείτε να δούμε το αποτέλεσμα.. καμιά συμμόρφωση στους δράστες και καμιά ασφάλεια στα θύματα. Εδώ δεν μιλάμε για το πώς μια γυναίκα θα ξεπεράσει τους φόβους της και θα μιλήσει.. αλλά μιλάμε για το όταν η γυναίκα μιλήσει.. τελικά η ασφάλειά της θα αυξηθεί ή θα μειωθεί; Γιατί αν είναι η γυναίκα μετά να φοβάται περισσότερο.. τότε τι κάνουμε; Μια τρύπα στο νερό κάνουμε. Αυτά τα άνανδρα γουρούνια θα πρέπει να είναι ελεύθερα μόνο αν επιτροπή ψυχολόγων πιστοποιούν ότι έχουν ξεπεράσει το χωρισμό και δεν κινδυνεύει η καταγγέλλουσα γυναίκα. Αυτά είχα να πω εγώ αγάπες.. και δυστυχώς η ζωή επιβάλλει να κοιτάξουμε μπροστά και να σας πω να περάσετε όμορφα το Σαββατοκύριακο με τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν.. έστω κι αν είσαστε σοκαρισμένες με αυτό το έγκλημα.
