Γράφει η Ελένη Φούρλη.
Κάλπη ευρωεκλογών έχουμε αύριο την Κυριακή αγάπες.. και ένα είναι το σίγουρο.. ότι η αποχή θα έχει την αυτοδυναμία της! Λίγο το καλοκαίρι.. πολύ δε περισσότερο η απαξίωση της πολιτικής.. όλο αυτό το συναίσθημα του «παρατήστε μας στην κακομοιριά μας».. θα κάνουν τους περισσότερους να ψηφίσουν παραλία αύριο! Εγώ κάπου εδώ θα έπρεπε να σας παροτρύνω να ψηφίσετε και να σας μιλήσω για τη δύναμη της ψήφου.. η οποία παρεμπιπτόντως αυξάνεται όσο αυξάνεται και η αποχή!
Όμως για στάσου.. τι έχω να κερδίσω γράφοντάς σας τετριμμένες νουθεσίες; Όχι.. θα σας πω πώς το σκέφτομαι εγώ.. πώς το βιώνω όλα αυτά τα χρόνια. Η Ελλάδα μας μέσα στην Ευρώπη.. προσφέρει για εμάς ένα ασφαλές περιβάλλον. Σαν ένα μεγάλο εργοστάσιο.. μια μεγάλη βιομηχανία. Οι Έλληνες είμαστε βάσει και των επίσημων αριθμών.. σαν τους εργάτες αυτής της βιομηχανίας που στα κάτεργα προσπαθούν να βγάλουν το ψωμάκι τους.. ενώ κυρίως οι βόρειοι Ευρωπαίοι είναι εκείνοι οι γραφιάδες.. οι managers.. που έρχονται.. μας παρατηρούν από ψηλά ώστε να μη χαλάσει η υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων και να συνεχιστεί η παραγωγικότητα της βιομηχανίας. Έχοντας τη θεσούλα μας εκεί στη βιομηχανία.. θα τρώμε το ψωμάκι μας.. ωστόσο.. αν δεν αλλάξει το γνωσιακό μας υπόβαθρο.. αν δεν αλλάξει η νοοτροπία μας.. αν δεν αξιώσουμε καλύτερες συνθήκες για εμάς.. τότε πάντα.. εντός ΕΕ.. θα είμαστε το χαμηλότερο κλιμάκιο.. οι εργάτες με τις χαμηλότερες αποδοχές και τις χειρότερες εργασιακές συνθήκες. Αυτό λοιπόν αλλάζει πρώτα μέσα μας.. εντός της χώρας.. στις εθνικές και τοπικές κάλπες. Αν δεν μεγαλώσει η Ελλάδα και η οικονομία της.. τότε εμείς θα παραμένουμε ουραγοί στους δείκτες. Έτσι λοιπόν ολοένα και θα διευρύνεται το κύμα απαξίωσης της ευρωπαϊκής κάλπης. Έτσι λοιπόν δικαιολογείται και η παραλία.. η αποχή.. που δεν είναι κάτι άλλο από.. πολιτική πράξη διαμαρτυρίας.
Να έχετε ένα υπέροχο ΣΚ αγάπες.. ότι και να κάνετε.. ψηφίσετε ή όχι!
