Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Επισκέφθηκα την έκθεση Unroot / Ξεριζωμένες μαρτυρίες γυναικών, της Εικαστικού Ακριώτου Θεοδώρας, στο Κόκκινο Σπίτι. Για την ακρίβεια, επισκέφθηκα την έκθεση δύο φορές…
Την πρώτη φορά διάβασα τα κείμενα, παρατήρησα τα έργα και άφησα τις γυναίκες να μου διηγηθούν τις ιστορίες τους…
Αρκετά βαρύ και καταθλιπτικό το θέμα, σε ταρακουνάει και σε βάζει στη διαδικασία να αντικρύσεις σκληρές αλήθειες κατάματα. Διότι σε όλα αυτά τα εκφραστικά πορτρέτα των γυναικών της Θεοδώρας, αντικατοπτρίζεται η πραγματικότητα, η επικαιρότητα και η καθημερινότητα, από όπου έχουμε μάθει συχνά ν’ αποστρέφουμε το βλέμμα μας, ως μια διαδικασία προσωπικής άμυνας.
Τη δεύτερη φορά είδα διαφορετικά πράγματα. Και αυτό συμβαίνει στα πλαίσια της μαγείας της Τέχνης!
Επέστρεψα στην έκθεση με μία φίλη και διαπίστωσα, όχι για πρώτη φορά βέβαια, ότι ο κάθε άνθρωπος, ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματά του, έχει διαμορφώσει τα δικά του προσωπικά φίλτρα μέσα από τα οποία αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τα πράγματα. περισσότερα >