Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Όταν μια χώρα βρίσκεται σε άδικο πόλεμο.. όταν ο εχθρός είναι ισχυρότερος.. βίαιος και αποφασισμένος να εξαλείψει το έθνος σου από την ανθρωπότητα.. τότε οι φωτισμένοι άνθρωποι είναι εκείνοι που βαστούν τα ιερά.. τη γλώσσα.. την ιστορία.. τη θρησκεία.. τα ήθη και τα έθιμα.. Όχι με τα όπλα.. αλλά με τα γράμματα.. τις τέχνες και την ιδιαίτερη πολιτιστική ταυτότητα που χαρακτηρίζει κάθε τόπο!
Οι ίδιοι άνθρωποι επίσης.. είναι εκείνοι που δίνουν ώθηση στους μαχητές και κουράγιο στις οικογένειές τους.. Είναι εκείνοι που με το μοιρολόι τους σκουπίζουν τα δάκρυα της μαυροφορεμένης γυναίκας.. Είναι εκείνοι που συγκινούν.. που ξεσηκώνουν τους ανθρώπους της ειρήνης σε όλον τον κόσμο.. Είναι εκείνοι που αδημονούν ο έρωτας να πρωταγωνιστήσει πάλι στα έργα τους.. που ζεσταίνουν τις καρδιές των νέων όταν τις χωρίζει ο πόλεμος..
