Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Αντιμέτωποι με το μέλλον μας ερχόμαστε πλέον κάθε μέρα. Το αντικρύζουμε κατάματα κι ετοιμαζόμαστε να αναμετρηθούμε μαζί του. Δεν χρειάζεται πλέον (επιστημονική) φαντασία για να καταλάβουμε τι μας περιμένει.
Ακραία ζέστη, συνθήκες καύσωνα μεγάλης διάρκειας, ξηρασία και πολλή -ακατανίκητη- ανθρώπινη βλακεία, στρώνουν το κατάλληλο έδαφος για πυρκαγιές, που γρήγορα παίρνουν μεγάλες διαστάσεις, γίνονται ανεξέλεγκτες και φονικές. Άνθρωποι, περιουσίες, χλωρίδα και πανίδα γίνονται στάχτη. Το φυσικό περιβάλλον υποβαθμίζεται και μαζί του και η ποιότητα ζωής με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία όλων μας.
Μέσα σε όλα αυτά που καλούμαστε να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε, πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι ο κόσμος γύρω μας αλλάζει, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή τη ζωή, αυτός που προσαρμόζεται στην αλλαγή και μεταβάλλει τη συμπεριφορά του, επιβιώνει, σε αντίθεση με εκείνον που καθυστερεί μένοντας πίσω. περισσότερα >
