Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Σήμερα αποχαιρετίσαμε επίσημα τη Β’ Δημοτικού φίλοι μου (όχι εγώ… ο γιος μου)! Και ήδη στις «αναμνήσεις» μου, πρωί πρωί στα social, παρουσιάστηκε το περσινό αντίστοιχο άρθρο μου για τον αποχαιρετισμό της Α’ Δημοτικού!
Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός; Πότε κιόλας έφτασε αυτή η μέρα;
Ο μικρός μόλις συνειδητοποίησε ότι μπορεί να λέγεται «τριτάκι» άρχισε τους υπολογισμούς:
«Σε 3 χρόνια φεύγω μαμά»
«Που πας παιδί μου;»
«Στο Γυμνάσιο, μετά Λύκειο, μετά Πανεπιστήμιο! Πότε επιτέλους θα γίνει αυτό;»
Αυτά τα παιδιά… Βιάζονται τόσο πολύ να μεγαλώσουν και αυτοί οι μεγάλοι… Τι δε θα έδιναν αλήθεια για να γίνονταν και πάλι παιδιά; περισσότερα >