Όταν λέμε «παλιός καλός κινηματογράφος» εκτός απ’ τις ταινίες, έχουμε στο μυαλό μας τους ηθοποιούς, επικές ατάκες αλλά και τα τραγούδια. Τραγούδια που έγραψαν κορυφαίοι Έλληνες συνθέτες όπως ο Ζαμπέτας και ο Χατζηδάκις και ερμήνευσαν μεγάλοι Έλληνες τραγουδιστές, όπως η Μαρινέλλα και ο Πουλόπουλος. Πρόκειται για τραγούδια βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μας. Ξύπνησα σήμερα σιγοτραγουδώντας το «Καροτσέρη, καροτσέρη» και αυτομάτως άλλαξε η διάθεση μου. Το πιο πιθανό είναι πως δεν θα τα βάλεις στο YouTube να τ’ ακούσεις, αλλά αν “τα πάρει κάπου το αυτί σου” σίγουρα θα τα σιγοτραγουδήσεις.
Κινηματογράφος και μουσική πηγαίνουν παρέα. Εμπλουτίζουν την ταινία, δίνουν τη δική τους νότα και αποτελούν ένα ευχάριστο διάλειμμα. Και μπορεί το μιούζικαλ στην Ελλάδα να μην αναπτύχθηκε τόσο όσο σε άλλες χώρες, ωστόσο υπάρχουν ταινίες που τις έχουμε συνδυάσει με συγκεκριμένα τραγούδια και φαντασμαγορικά χορευτικά.
Από που να το πιάσουμε και που να τ’ αφήσουμε. …Βρέχει στη φτωχογειτονιά, βρέχει και στην καρδιά μου ερμήνευσε πρώτος ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στην ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη “Συνοικία το όνειρο”. Το εν λόγω τραγούδι βέβαια το ακούμε μέχρι και σήμερα! Στο ίδιο βαρύ κλίμα, το “τι σου ‘ κανα και πίνεις ” πρώτο ακούστηκε στην ταινία «Όλγα αγάπη μου» το 1968 απ’ τη φωνή της Πόλυ Πάνου. Βαρύ νταλκά όμως είχε και η Μαρινέλλα αφού μας έχει σημαδέψει με το “Άνοιξε πέτρα” και το “Πάλι θα κλάψω”, και μόνο που τ’ ακούς θέλεις ούτως ή άλλως να κλάψεις.
Για να ελαφρύνουμε λίγο την ατμόσφαιρα θα πάμε στην Αλίκη Βουγιουκλάκη. “Είχε ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη” η Αλίκη και γι΄αυτό είμαστε σίγουροι. Τραγούδησε με όλη της την τσαχπινιά, που της έβγαινε και αβίαστα, το “νιάου νιάου βρε γατούλα” και το “χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερίκοκο”…η συνέχεια δική σας…Μαζί με τον Μπιθικώτση μας παροτρύνουν να “κάνουμε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός” και εμείς τους πιστεύουμε ακόμα. “Δημήτρη μου, Δημήτρη μου” τραγουδούσε στον καλό της και πολύ έχουν ταυτιστεί με αυτό το τραγούδι. Και αυτό φυσικά που έχει τυπωθεί στη μνήμη μας και έχει γίνει μότο είναι το “τράβα μπρος και μη σε μέλλει, θάρρος η ζωή μας θέλει…”. Αλλά επειδή η λίστα με τα τραγούδια της Αλίκης είναι ατελείωτη, εμείς σας δίνουμε απλώς μια μικρή γεύση τους.
Και πείτε μου πόσες φορές έχετε τραγουδήσει, έστω και από μέσα σας, το “του αγοριού απέναντι πείτε του πως πεθαίνω”; Όταν έχετε τα κέφια σας λέτε “είμαι γυναίκα του γλεντιού” και όταν σας πιάνουν οι “μαύρες” σας λέμε “μη του μιλάτε του παιδιού αφήστε το να κλάψει”. Όλες αυτές οι επιτυχίες ακούστηκαν στην ταινία “Μια κυρία στα μπουζούκια” στην οποία πρωταγωνίστησαν οι Ζωή Λάσκαρη, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Φαίδων Γεωργίτσης, Χρόνης Εξαρχάκος και Γιάννης Βογιατζής…Κανείς δεν ξεχνάει το περίφημο «Fffst Boing» του Κώστα Βουτσά στο “Κάτι να καίει” ούτε βέβαια μαγική φωνή του Τόλη Βοσκόπουλου στην ίδια ταινία.
Ακόμη ένα τραγούδι που άφησε εποχή είναι “Τα παιδιά του Πειραιά” , από τα πλέον γνωστά παγκοσμίως σε σύνθεση του Μάνου Χατζιδάκι. Η πρώτη ερμηνεία του έγινε από την Μελίνα Μερκούρη για τις ανάγκες της ταινίας “Ποτέ την Κυριακή”. Το τραγούδι κέρδισε Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού για το 1960, το πρώτο βραβείο τραγουδιού που δινότανε σε ξενόγλωσσο τραγούδι!
Για τους ρομαντικούς υπάρχει το αξέχαστο “Σαν με κοιτάς, ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου φωτιά” απ’ τη ρομαντική- δραματική ταινία “Εκείνο το Καλοκαίρι” και το “Θα πιω απόψε το φεγγάρι” μας τραγουδά ο Γιάννης Πουλόπουλος στην ταινία “Γοργόνες και μάγκες”.
Και επειδή “αυτή η νύχτα μένει που θα ‘μαστε μαζί” θα κλείσω με το συρτάκι που άφησε ιστορία, το “Zorba the Greek”.
Με αφορμή τα παραπάνω θα σας ήρθαν στο μυαλό πολλά περισσότερα τραγούδια που νομίζατε ότι είχατε ξεχάσει. Τα τραγούδια όμως του παλιού καλού σινεμά δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Κλαούντια