Είχε όλα τα προσόντα για να μείνει στην ιστορία.. και έμεινε. Θάλασσα, πανσέληνος, μουσική και το στοιχείο του μυστηρίου.. Σε μια εποχή που το καλοκαίρι ήταν συνυφασμένο με τα θερινά σινεμά, ένας άνθρωπος διοργάνωσε ένα πάρτυ που δεν είχε ξαναδεί η Ελλάδα…
O Λουκιανός Κηλαηδόνης σχεδίαζε και προετοίμαζε το «πάρτυ στη Βουλιαγμένη» πάνω από ένα χρόνο. Οραματίστηκε μια καλοκαιρινή λαϊκή βραδιά, μία μουσική γιορτή μέσα στο καυτό αθηναϊκό κατακαλόκαιρο, με κλίμα παρεΐστικο και ατελείωτο κέφι κάτω από το φως της πανσελήνου. Ο Λουκιανός υπήρξε ο πρώτος που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τις ενέταξε σε φυσικούς χώρους.
«Γιατί στη Βουλιαγμένη;» ρώτησαν τον Λουκιανό Κηλαηδόνη.
« Γιατί είναι ένα μέρος που περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια, ήταν η πιο μακρινή παραλία που μπορούσαμε να πάμε τότε, συνήθως πηγαίναμε στον Άλιμο, στην Έδεμ, στο Ζέφυρο… η Βουλιαγμένη ήταν το τέρμα. Η πλαζ έχει μία ομοιότητα με το κοίλο του ρωμαϊκού θεάτρου. Ο κόσμος θα μπορούσε να είναι, όπως και ήταν, σε ένα ημικύκλιο- λογικά, η ορχήστρα, το κέντρο του κύκλου, θα ήταν μες τη θάλασσα. Όπως και έγινε. Η ορχήστρα ήταν μες τη θάλασσα».
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι τα ονόματα των άλλων καλλιτεχνών δεν είχαν ανακοινωθεί ποτέ- ο κόσμος τα έμαθε επιτόπου. Η αφίσα έλεγε απλώς «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη, Δευτέρα 25 Ιουλίου».
Οι διοργανωτές αν και τύπωσαν 25.000 εισιτήρια, περίμεναν πολύ λιγότερο κόσμο. Ωστόσο η προπώληση των «μαγικών» χαρτιών εξαντλήθηκε με ταχύ ρυθμό, ενώ η απευθείας ραδιοφωνική μετάδοση από τη Βουλιαγμένη, οδήγησε τους Αθηναίους να πάρουν τα αυτοκίνητά τους για να δουν τι έκανε τους συμπολίτες τους να κατακλύσουν αυτή τη μεγάλη παραλία. Λέγεται ότι “μετρήθηκαν” γύρω στους εβδομήντα χιλιάδες ημίγυμνους θεατές…
25 Ιουλίου 1983. Καθώς άρχισε να δημιουργείται το αδιαχώρητο στην πλαζ της Βουλιαγμένη, γύρω στις 10:15 μ.μ. εμφανίσθηκε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η οποία τραγούδησε παλιά τραγούδια της δεκαετίας του ’40 και του ’50. Ακολούθησε ο «καλοκαιρινός» Βαγγέλης Γερμανός με την Κρουαζιέρα και την Μπανιέρα.
Στη συνέχεια ήταν η σειρά του Διονύση Σαββόπουλου, ο οποίος ξαφνιασμένος από το μεγάλο πλήθος, είπε από μικροφώνου «Είναι απίστευτο. Είστε όλοι εδώ. Νομίζαμε ότι ήταν πάρτυ – βεγγέρα, αλλά διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή της Φίνος Φιλμ». Η Συννεφούλα ξεσήκωσε τον κόσμο και το κέφι έφθασε στο ζενίθ, όταν ο Νιόνιος ευχήθηκε σε όλους «Να μας έχει ο θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε».
Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα κι ενώ τα φώτα είχαν χαμηλώσει και το φεγγάρι είχε ψηλώσει, εμφανίστηκε ένα τρεχαντήρι και μια ψαρόβαρκα με κανταδόρους και τη μαντολινάτα του Φώτη Αλέπωρου. Στη 1 το πρωί έκανε την εμφάνισή του ο οικοδεσπότης με την Αφροδίτη Μάνου και την μπάντα του Three and the Koukos Band. Τραγούδησε τη Βουλιαγμένη, που αποτέλεσε την αφορμή για το πάρτυ, και όλες τις μεγάλες του επιτυχίες. Η βραδιά έκλεισε λίγο μετά τις 2 το πρωί, όταν στη σκηνή ανέβηκε ο Γιώργος Νταλάρας, που μαζί με τον οικοδεσπότη τραγούδησαν τα Θερινά σινεμά. Και το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι πρωίας, με γέλια και βουτιές στη θάλασσα.
Ο κόσμος έζησε στιγμές εφηβείας ανεξαρτήτου ηλικίας. Θάλασσα, αμμουδιά και stage έγιναν ένα…. και οι καλλιτέχνες πραγματικά μοιράστηκαν το μικρόφωνο και τις επιτυχίες τους με το πλήθος.
Τέτοιο πάρτυ δεν είχε ξαναγίνει, τόσο που την επομένη, ο Τύπος είχε πρωτοσέλιδο το Πάρτυ στη Βουλιαγμένη, αν και δεν παρέλειψε να επικρίνει τους διοργανωτές για την ταλαιπωρία του κόσμου. Βέβαια η απάντηση του Κηλαηδόνη ήταν αποστομωτική και με αρκετή δόση χιούμορ… «Τώρα που διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχουν χώροι για τόσες χιλιάδες κόσμου, την επόμενη φορά θα μαζευτούμε στον κάμπο της Θεσσαλίας!»