Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Σας έχει συμβεί φίλες ποτέ να έχετε τόση ανάγκη από αίμα και να εκλιπαρείτε όποιον γνωρίζετε.. ώστε να βοηθήσει κάποιον πολύ δικό σας άνθρωπο; Να έχετε τον πόνο σας.. και μια αγωνία από πάνω για να είναι αρκετό το αίμα που χρειάζεται να μεταγγιστεί από το νοσοκομείο; Να λέτε.. «μα ολόκληρο νοσοκομείο και δεν έχουν αίμα;».. Εν τω μεταξύ εσείς ούτε στάλα δικό σας να μην έχετε δωρίσει..
Αν σας έχει συμβεί λοιπόν αυτό.. τότε είσαστε μια φυσιολογική Ελληνίδα.. Οι περισσότερες έτσι είμαστε δυστυχώς. Έχουμε άπλετο χρόνο για καφέ.. παραλία.. social.. για να κουτσομπολεύσουμε.. αλλά και για να βλέπουμε με τις ώρες τα τηλεοπτικά θεάματα.. 10 λεπτά ωστόσο δεν διαθέτουμε.. ώστε να υπάρχει αίμα για έναν συνάνθρωπο που μπορεί να το χρειάζεται για να ζήσει.. 10 λεπτά.. δυο-τρεις φορές το χρόνο!
H Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται ανά την υφήλιο στις 14 Ιουνίου.. καθώς αποτελεί την ημέρα γέννησης του Καrl Landsteiner.. του επιστήμονα που ανακάλυψε τις ομάδες αίματος.. ανοίγοντας το δρόμο στις ασφαλείς μεταγγίσεις.
Ο στόχος της ημέρας είναι διττός. Αφενός η ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση για το ζήτημα της εθελοντικής αιμοδοσίας και αφετέρου.. η κοινωνική αναγνώριση της προσφοράς των εθελοντών αιμοδοτών.. που ανιδιοτελώς προσφέρουν το αίμα τους σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Κάθε χώρα.. για να καλύψει τις ανάγκες της σε αίμα.. χρειάζεται 60.000 φιάλες αίματος ανά 1.000.000 κατοίκους. Συνεπώς.. στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων απαιτούνται τουλάχιστον 600.000 μονάδες.. από τις οποίες μόνο το 40% καλύπτεται από εθελοντές αιμοδότες.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Πρόβλημα σημαίνει. Ευτυχώς μας σώζει η παιδεία των ξένων.. και σώζονται άνθρωποι.. Είμαστε μερικές φορές τόσο αχάριστοι.. που κακιώνουμε τα νοσοκομεία όταν μέσα στον πόνο μας έχουν και την απαίτηση να βρούμε ανθρώπους.. συγγενείς και φίλους.. για να δώσουν αίμα ώστε να δώσει και το νοσοκομείο στο δικό μας άνθρωπο.. Κι όμως.. δεν είναι απαίτηση.. ανάγκη είναι!
Μακάρι να μη μας συμβεί για να το καταλάβουμε.. Στο διαδίκτυο βρήκα πολλές ιστορίες ανθρώπων που κατάλαβαν το πόσο σημαντικό είναι το άτομο που πήγε και έδωσε αίμα.. ανώνυμα και εθελοντικά. Περιστατικά ιδίως γονιών που ζήτησαν από το νοσοκομείο και έψαξαν να βρουν μέχρι και τον τελευταίο εθελοντή αιμοδότη για να τον ευχαριστήσουν προσωπικά.. Γιατί χωρίς να το ξέρει.. χωρίς να βλέπει την ανάγκη.. πήγε και έδωσε αίμα επιδεικνύοντας αλτρουισμό και γενναιοδωρία ψυχής.. Χαρίζουν – όλοι αυτοί οι εθελοντές αιμοδότες – ζωή αφιερώνοντας μόλις 10 λεπτά από τον χρόνο τους.. Δεν είναι κάτι το εκπληκτικό;
Προς αυτόν τον ιερό σκοπό.. πίστευα ότι στη Χαλκίδα θα υλοποιηθεί κάποια δράση. Ίσως τώρα που το σκέφτομαι.. καλό θα ήταν.. σε κάθε δράση του δήμου.. να υπάρχει ένα «περίπτερο» που να ενημερώνει και ένα φορητό ιατρείο που να πραγματοποιεί αιμοληψίες! Η αντίληψη του εθελοντισμού.. ιδίως στην αιμοδοσία.. καθίσταται μέτρο πολιτισμού για τις κοινωνίες. Έτσι πιστεύω.. και μακάρι το ίδιο να πιστεύουν όσοι διοικούν την πόλη μας!
Το μήνυμα της φετινής καμπάνιας είναι «Give blood, give plasma, share life, share often». Εστιάζει στους ασθενείς που χρειάζονται μακροχρόνια υποστήριξη με μεταγγίσεις.. υπογραμμίζοντας το ρόλο που μπορεί να παίξει κάθε άνθρωπος προσφέροντας ένα πολύτιμο δώρο.. το αίμα του. Επισημαίνει παράλληλα την σπουδαιότητα της τακτικής προσφοράς.. ώστε η παροχή αίματος και παραγώγων να είναι διαθέσιμη.. προκειμένου να λαμβάνουν οι ασθενείς σε όλο τον κόσμο τη θεραπεία που χρειάζονται έγκαιρα.. χωρίς να ταλαιπωρούνται.