Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Σπαταλάμε χρόνο, ίσως και χρόνια, για να μάθουμε το τι σημαίνει αγάπη.
Τι είναι αυτή η λέξη που κρύβει μέσα της τόσα πράγματα;
Αγάπη είναι θαλπωρή που νιώθουμε; Η ζέστη στην ψυχή μας; Η κατανόηση; Η συνεννόηση;
Τι από όλα αυτά είναι;
Αγάπη είναι να σκέφτεσαι τις ανάγκες των άλλων. Αγάπη είναι να μπαίνεις μπροστά, όταν ο άλλος δεν είναι καλά.
Αγάπη είναι να υποχωρείς, αλλά να υποχωρεί και ο άλλος. Γιατί η αγάπη δεν είναι μονόπλευρη και όταν είναι, τότε δεν αξίζει τίποτα.
Αγάπη είναι να σκέφτεσαι πως νιώθει ο άλλος. Σκέφτεσαι πως δεν θέλεις να τον πληγώσεις και να τον στεναχωρήσεις.
Αγάπη είναι να μπορείς να βάλεις τον εαυτό σου λίγο πιο κάτω και να δεις και τις ανάγκες του άλλου.
Όμως πόσες φορές μπορείς να το νιώσεις στη ζωή σου αυτό; Όταν μπορέσεις, τότε μην το αφήσεις.
Είναι ίσως πια το πιο δύσκολο συναίσθημα, αφού στους καιρούς μας, η ταχύτητα δεν αφήνει τον άνθρωπο να σκεφτεί ούτε αυτό.
Όμως για να νιώσεις την αγάπη, πρέπει να μπορείς να είσαι ανοιχτός σε νέα πράγματα, σε νέες συνήθειες.
Να δώσεις στον εαυτό σου τον χρόνο να μάθεις τον άλλο, τις συνήθειές του, την διαφορετικότητά του.
Όταν αγαπάς εσένα και μπορείς να δώσεις τον χρόνο που απαιτείται. Όταν αγαπάς αληθινά εσένα και σε πιστεύεις, τότε μπορείς να μάθεις τι θα πει αγάπη.
Και μην μπερδεύεσαι. Άλλο αγάπη και άλλο λύπηση. Βλέπουμε πολλά περιστατικά και σχέσεις που η λύπηση από τον έναν προς τον άλλο, δημιουργεί μια “αγάπη”.
Πρέπει να βλέπεις πως μέσα από αυτό που μαζί δημιουργείτε, ζείτε όμορφα και οι δυο, ανθίζετε και προχωράτε.
Όταν έχεις όλα αυτά, τότε μπορείς να πεις πως αγαπάς και αγαπιέσαι και να νιώσεις πολύ τυχερός με αυτό!