Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Sold out τα μαγαζιά τη Χαλκίδας χθες βράδυ φίλες και φίλοι… Όχι τραπέζι δεν έβρισκες να κλείσεις, ούτε καρέκλα! Αγάπη, ρομαντισμός και πολύ φαγητό λοιπόν για τη βραδιά του Αγίου Βαλεντίνου που πέρασε!
Περιμένοντας την Τσικνοπέμπτη πλέον, σας προτρέπω να κλείσετε από τώρα το τραπέζι σας!
Με αφορμή λοιπόν τη γιορτή των ερωτευμένων και το σχόλιο μιας φίλης αναγνώστριας “γιατί δεν γράφεις για σχέσεις”, είπα να γράψω κάτι για να την ευχαριστήσω που με διαβάζει ανελλιπώς!
Κι επέλεξα το εξής πολύ ενδιαφέρον: “Ποιες καθημερινές συνήθειες έχουν τα ζευγάρια που είναι μαζί για πολλά χρόνια”.
Πώς καταφέρνουν να παραμένουν ερωτευμένοι; Πώς αποφεύγουν ή έστω μάχονται την παγίδα της ρουτίνας και του βολέματος;
Η ανάλυση αυτή δεν έχει να κάνει με το γάμο φυσικά, καθώς υπάρχουν ζευγάρια που έχουν μακροχρόνια σχέση χωρίς να παντρεύονται.
Όταν αρχίζουμε να θεωρούμε τον άλλον ως “δεδομένο” ξεκινούν πολλές αρνητικές συνέπειες, όπως αίσθημα θυμού, αγανάκτησης, παραμέλησης, μείωση της ερωτικής επιθυμίας, αδιαφορία.
Ωστόσο, όσο περισσότερο είναι μαζί δύο σύντροφοι τόσο πιο δύσκολο γίνεται το να θυμούνται να δείχνουν προσοχή κι ενδιαφέρον, αγάπη και φροντίδα όπως στη φάση του φλερτ και του πρώτου καιρού. Και αυτή η σύγκριση πολλές φορές, του σήμερα με το παρελθόν, δημιουργεί ανασφάλεια, γκρίνια και θέτει τη σχέση σε κίνδυνο.
Πώς συνεχίζουμε να δείχνουμε ο ένας στον άλλο ότι νοιαζόμαστε; Είναι πολύ εύκολο πραγματικά και δοκιμάζοντας έστω και κάτι από τα παρακάτω θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε τη μαγεία της σχέσης σας ζωντανή.
1. Αναγνωρίζουμε τη δυναμική προσωπικότητα του συντρόφου μας.
Καλλιεργείται ένα αίσθημα ασφάλειας όταν είμαστε με τον σύντροφό μας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όσο καλύτερα γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον, τόσο περισσότερο αισθανόμαστε ασφαλείς, ο ένας στο χώρο του άλλου, και τόσο περισσότερο αισθανόμαστε άνετα να είμαστε μαζί.
Σε όλο αυτό υπάρχει και μια άλλη πλευρά… Είναι η λανθασμένη αντίληψη ότι γνωρίζουμε τον σύντροφό μας τόσο καλά που δεν υπάρχει τίποτα νέο να μάθουμε. Ότι ξέρουμε πώς θα αντιδράσει και τι θα πει σε κάθε περίπτωση, επομένως σταματάμε να τον ακούμε κιόλας όντας προκατειλημμένοι ότι δεν θα εκπλαγούμε.
Ωστόσο, όλοι μας επηρεαζόμαστε από τις καθημερινές μας εμπειρίες και παρόλο που δεν αλλάζουμε δραματικά, οι σκέψεις μας, οι απόψεις μας, το πώς προσεγγίζουμε τον κόσμο, μπορεί να αλλάξουν. Και είναι όμορφο να γνωρίζουμε ότι ο σύντροφός μας εξακολουθεί να ενδιαφέρεται να μας μάθει και ότι μπορεί ακόμα να εκπλαγεί από εμάς.
Έτσι πρέπει να εξακολουθούμε να έχουμε περιέργεια να ανακαλύψουμε τη δυναμική προσωπικότητα του ανθρώπου με τον οποίο μοιραζόμαστε τη ζωή μας.
2. Αποδεχόμαστε τον σύντροφό μας όπως είναι.
Κλισέ και χιλιοειπωμένο, αλλά πολύ σημαντικό! Αν δεν αποδέχεσαι τον άλλον με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του, τότε γιατί είστε μαζί; Είναι πολύ πιο εποικοδομητικό να μαθαίνεις να αξιοποιείς τα στοιχεία του άλλου αντί να προσπαθείς να τον πείσεις να κάνει τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο. 
Μπορεί ο δικός σου τρόπος να είναι καλύτερος για εσένα και ίσως πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε περισσότερο ομαδικά και δίνοντας χώρο στον άλλον καταφέρνοντας να κάνουμε τους “τρόπους” μας να λειτουργούν καλύτερα μαζί.
3. Σταματάμε την καταγραφή σφαλμάτων.
“Άφησες τις κάλτσες σου πεταμένες κάτω. Κι εσύ δεν μάζεψες το πιάτο σου από το τραπέζι. Κι εσύ δεν πέταξες τα σκουπίδια και μυρίζει όλο το σπίτι. Ναι, αλλά κι εσύ δεν άφησες ζεστό νερό….”
Έχει τέλος αυτή η συζήτηση; Προφανώς και όχι. Και δεν δίνει λύση και προκαλεί την αντίθετη συμπεριφορά από την επιθυμητή. Έχει παρατηρηθεί δηλαδή, ότι ζευγάρια που κάνουν κάθε μέρα τέτοιες συζητήσεις, τελικά γίνονται όλο και λιγότερο γενναιόδωροι ο ένας προς τον άλλο, καταλήγουν μουτρωμένοι και γκρινιάζουν. Δοκιμάστε να το συζητήσετε και να κάνετε το εξής: 
Δεσμευτείτε ότι δεν θα κρατάτε σκορ ο ένας για τον άλλο και ότι θα προσπαθήσετε να προσφέρετε το ίδιο ποσοστό της προσπάθειάς σας, ξεκινώντας άμεσα.
Πολλές ακόμη συμβουλές θα μπορούσαμε να αναφέρουμε σε αυτό το κείμενο, όπως το να δείχνουμε την αγάπη μας καθημερινά με λόγια και πράξεις, να ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε και να μην απαιτούμε να μας κατανοεί ο άλλος χωρίς να εκφραζόμαστε και άλλα πολλά.
Θεωρώ όμως ότι οι 3 τομείς που ανέφερα είναι ίσως λιγότερο γνωστοί και μπορεί να σας βοηθήσουν να σκεφτείτε τη σχέση σας λίγο διαφορετικά. Και γιατί όχι, να τη βελτιώσετε!