Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Έφτασε επιτέλους η Παρασκευή! Και όπως συνηθίζω, θα θέσω τους στόχους του Σαββατοκύριακου, αφού σας περιγράψω τι σκεφτόμουν όλη την εβδομάδα!
Αν και το φινάλε της σχολικής χρονιάς μονοπωλεί τη θεματική της σημερινής ημέρας, θα ήθελα να σας πω ότι με τον καύσωνα και την υποχρεωτική επιβράδυνση και διατήρηση δυνάμεων κι ενέργειας, έχω πλέον πειστεί οριστικά και αμετάκλητα ότι το περιβόητο “multitasking” είναι ένας μύθος και υπονομεύει την ψυχική μας υγεία!
Τι είναι αυτό το πράγμα;;; Όταν κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα… Από πολλούς θεωρείται δεξιότητα, ταλέντο και σπουδαίο προσόν. Συνώνυμο της ευφυίας, της ικανότητας, της παραγωγικότητας, της ταχύτητας, της αποδοτικότητας και της επιτυχίας.
Ωστόσο, στο πόσο multitasking καίγεσαι;
Κοινώς αποφάσισα και βασικά, ένιωσα ότι είναι τρομερά εξαντλητικό και μάλλον επικίνδυνο, όταν προσπαθείς να το εφαρμόζεις διαρκώς. Όπως είναι γνωστό, όταν τα καταφέρνεις μία φορά σε δύσκολες συνθήκες, ειδικά στον εργασιακό χώρο, μετά θεωρείται δεδομένο ότι θα τα καταφέρνεις πάντα. Και όταν τα καταφέρνεις περισσότερες από μία φορές, τότε οι απαιτήσεις αυξάνονται. Όταν οι απαιτήσεις αυξάνονται τότε αυξάνεται το στρες και η κόπωση. Κάπου εκεί αυξάνονται οι πιθανότητες λάθους, επηρεάζεται αρνητικά η μνήμη και η ικανότητα του εγκεφάλου να αποθηκεύσει, να επεξεργαστεί και να ανακαλέσει πληροφορίες μέσα στη συνεχή εναλλαγή μεταξύ εργασιών.
Αποφάσισα λοιπόν ότι αντί να συντάσσω e-mail, μιλώντας στο τηλέφωνο και παρακολουθώντας ταυτόχρονα μια παρουσίαση, για την οποία θέλω να κρατήσω και σημειώσεις, να εστιάζω σε μια εργασία τη φορά… Σας συμβουλεύω να δοκιμάσετε το ίδιο! Φτάνει πια με αυτά τα διαδικτυακά meetings στα οποία ο κάθε συμμετέχων παράλληλα κάνει και 5 άλλες δουλειές. Στο βωμό του multitasking έχουμε καταντήσει να τρώμε το μεσημεριανό μας πληκτρολογώντας e-mails.
Ναι στην προτεραιοποίηση και στην αποφυγή περισπασμών. Ναι στην απόλυτη συγκέντρωση σε κάθε task ξεχωριστά. Κάπως έτσι ευελπιστώ να μειωθεί το στρες και να βελτιωθεί η διάθεσή μου!
Εσείς είστε multitasking άτομα; Μήπως να το ξανασκεφτείτε;
