Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε ένα συγκλονιστικό κεφάλαιο στην ιστορία του έθνους μας. Η 25η Μαρτίου 1821 δεν είναι απλώς μια ημερομηνία-ορόσημο στην ελληνική ιστορία. Είναι μια μέρα γεμάτη νοήματα, συμβολισμούς και αξίες που διαμόρφωσαν τους Έλληνες και την ελληνική ταυτότητα.
Οι αγώνες των προγόνων μας για ελευθερία, οι ηρωικές μάχες, η αυτοθυσία και η ανδρεία, η ενότητα και η ομοψυχία, η βαθιά θρησκευτική πίστη και η ελπίδα για τη γέννηση του Χριστού, η υπερηφάνεια και η αυταπάρνηση, όλα μαζί συνθέτουν τα νοήματα και τα διδάγματα της μεγαλύτερης Εθνικής – Θρησκευτικής εορτής της πατρίδας μας.
Σήμερα, αισθάνομαι τυχερή και υπερήφανη μητέρα, που είχα την ευκαιρία να καμαρώσω το παιδί μου, τις συμμαθήτριες και τους συμμαθητές του, σε μια πολύ όμορφα οργανωμένη και συγκινητική σχολική γιορτή (δημοτικού σχολείου). Αύριο με το καλό, θα νιώσω ακόμη μεγαλύτερη υπερηφάνεια να τον καμαρώσω και στην παρέλαση, να βαδίζει με σεβασμό και να συμμετέχει ενεργά στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης.
Εις αύριο με υγεία φίλες και φίλοι, χρόνια πολλά, πολύχρονες και πολύχρονοι οι Ευαγγελίες – Ευάγγελοι.
Ζήτω η Ελευθερία! Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!
Κλείνοντας με συγκλονιστικό τραγούδι:
Μικρή με βάζαν ποιήματα να πω με την ποδιά
μα εγώ με τα χτυπήματα που είχα στην καρδιά
με τον εχθρό τα λέω
Πολλοί με κατακτήσανε δεν είσαι μόνο εσύ
Το σώμα μου αποκτήσανε κι είδαν θαλασσί
το πρώτο Εγώ το Αιγαίο
Μια κορδέλα περασμένη τριγύρω απ’ τον ώμο μου λοξά
Σ’ ένα βράχο ανεβασμένη πατρίδα ο νους μου φώναξα
Μέρα νύχτα αγκαλιασμένοι
γυναίκα σου η δάφνη-φοίνικα
του Θεόφιλου δοσμένη
στο λάδι αυτού του πίνακα
Αχ ψυχή μου εσύ γοργόνα
αν ζει τι ρωτούσες, γέλαγα
Πιασ’ του πεύκου μια βελόνα
να παίξει ο δίσκος πέλαγα
Εγώ δεν έχω μέγα ανάστημα
μα από το Άλφα ως το Ωμέγα
προσκυνώ το διάστημα
Μεταποιώ το θα σε θάλασσα
κι απ’ τ’ αλμυρό πιο τολμηρό
το πρώτο Εγώ το Αιγαίο
Χαίρε ω χαίρε ανδρειωμένη
πατρίδα σε τέφρα φοίνικα
του Θεόφιλου δοσμένη
στο λάδι αυτού του πίνακα
Μαρμαρένια μου Αφροδίτη
στο αχ μας κανένας, ψέματα
Ποιο νησί ρουφά απ΄τη μύτη
αφρούς κυμάτων κι αίματα
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Τα έργα τέχνης που διακοσμούν το άρθρο με σειρά εμφάνισης:
Ο όρκος, ελαιογραφία του Δ. Τσόκου (1849).
Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη. Πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα, 1866-1870).
Μετά την καταστροφή των Ψαρών. Έργο του Νικόλαου Γύζη.
Η Έξοδος του Μεσολογγίου. Θεόδωρος Βρυζάκης, 1855.
Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου, 1826, Ευγένιος Ντελακρουά