
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου
Ήμασταν φτωχοί. Τόσο φτωχοί, που στη γειτονιά μου το ουράνιο τόξο ήταν ασπρόμαυρο. Αυτό ακούστηκε μεταξύ σοβαρού και αστείου.. σε μια σκηνή στις ΗΠΑ.. όπου ένας κωμικός θέλησε να διασκεδάσει τους θαμώνες παίζοντας με τη φτώχεια..
Αυτός ο κυνισμός με τον οποίον αντιμετωπίζεται η φτώχεια.. συναντάται σήμερα στην πολιτική σκηνή και του δικού μας τόπου.. όπου τα κουπόνια.. τα επιδόματα.. πουλιούνται ως λαϊκή πολιτική. Τα επιδόματα δίνουν στον λαό το ψωμί.. αλλά δεν είναι το κλειδί για να βγει από τη φυλακή της φτώχειας του. Κατά τ’ άλλα.. κατηγορούμε τον Ερντογάν που μοίραζε 200 τουρκικές λίρες.. δηλαδή 10ευρα.. στον λαό!
Στην πρώτη φωτογραφία.. το κλειδί είναι η περηφάνια.. και η ελευθερία του λαού! Το ψωμί είναι η σκλαβιά του.. το μέσο για το χειρισμό του.. το έπαθλο επιβίωσης τύπου survivor.. το οποίο απαιτεί την καταπάτηση κάθε έννοιας ελευθερίας και την προσβολή κάθε δημοκρατικής αξίας! περισσότερα >