Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Αποχή, καύσωνας και κλειστά σχολεία. Αυτές είναι οι τρεις λέξεις των τριών τελευταίων ημερών. Η δεύτερη είναι αιτία για την πρώτη; Και η τρίτη είναι αποτέλεσμα της δεύτερης;
Παιχνίδι λέξεων ξεκινήσαμε όπως καταλάβατε, μήπως και αντιληφθούμε τι συμβαίνει τελικά στην κοινωνία μας.
Στο 60% (59,5% για την ακρίβεια) έφτασε η αποχή των πολιτών από τις κάλπες, στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 και είναι η μεγάλη νικήτρια με ιστορικό ρεκόρ. Μας ανησυχεί η παγιοποίηση της αποχής σε πολύ υψηλά επίπεδα τα τελευταία χρόνια; Όχι, θα απαντούσα εγώ, καθώς δεν έχει διερευνηθεί σε βάθος.
Οι προφανείς, απλοί και εύκολοι να σκεφτεί κανείς λόγοι είναι η ζέστη, η απόσταση και η πανάκριβη μετακίνηση, οι πανελλήνιες και οι εξετάσεις γενικότερα, το ότι έχει ξεκινήσει η τουριστική σεζόν και πολλοί εργάζονται. Όλα αυτά φέτος βέβαια αποτελούν απλά δικαιολογίες, αφού όποιος ήθελε μπορούσε να ψηφίσει χωρίς κόπο, μετακίνηση, ταλαιπωρία, με επιστολική ψήφο.
Οι βαθύτεροι λόγοι είναι άλλοι.. Η απογοήτευση και έλλειψη εμπιστοσύνης προς κάθε πολιτικό σχήμα, η πολιτική άγνοια των νέων, η απαξίωση απέναντι στους θεσμούς, η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Φυσικά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και η πλήρης αδιαφορία.
Έπειτα είναι και η αδιαφορία του ίδιου του Κράτους απέναντι στους πολίτες. Μη επικαιροποιημένοι εκλογικοί κατάλογοι, αιωνόβιοι πολίτες στο εκλογικό σώμα άνω των 100 και των 110 ετών.
And just like that, ήρθε ο καύσωνας φίλες και φίλοι, κάθε χρόνο κάνει την επέλασή του βέβαια και γι’ αυτό όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε φροντίσει να βάλουμε ένα κλιματιστικό, έναν ανεμιστήρα έστω, στα σπίτια μας, στα μαγαζιά μας και στα σχολεία μας. Και αν οι Δήμοι έχουν αμελήσει ή δεν έχουν λεφτά και κάποια σχολεία έχουν απομείνει χωρίς ψύξη, (οξύμωρο βέβαια, διότι για άλλα λιγότερο σημαντικά έχουν λεφτά), τότε αναλαμβάνουν οι Σύλλογοι γονέων και φυσικά οι ιδιώτες που κάνουν τις σχετικές χορηγίες.
Πού θέλω να καταλήξω; Είναι αδιανόητο, στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον, να υπάρχει σχολικό κτίριο το 2024 σε πόλη (στη Χαλκίδα δηλαδή), χωρίς τουλάχιστον μία κλιματιζόμενη αίθουσα.
Έχουμε συνηθίσει να κλείνουμε τα σχολεία όποτε βρέχει πολύ, χιονίζει λίγο, έχει καύσωνα ή τελοσπάντων όποτε οι καιρικές συνθήκες διαφέρουν από το “20 βαθμοί, ηλιοφάνεια, άπνοια και αραιή συννεφιά”. Βέβαια δεν κλείνουν όλα τα σχολεία αυτή τη φορά… Οι εξετάσεις που διενεργούνται, βλέπετε, είναι πιο σημαντικές από τον καύσωνα για κάποιες ηλικίες ή τα πιο μεγάλα παιδιά αντέχουν τις υψηλές θερμοκρασίες.
Τα σχολεία είναι τα καταφύγια των παιδιών και δεν πρέπει να κλείνουν. Οι εκπαιδευτικοί είναι λειτουργοί και όχι επαγγελματίες, προσφέρουν πολύτιμο έργο στο κοινωνικό σύνολο. Κατανοώ απόλυτα τις δύσκολες συνθήκες, το ακριβό ρεύμα, τις ελλιπείς υποδομές. Ωστόσο, το εύκολο είναι απλώς να κλείνεις κάθε φορά, ξανά και ξανά, χωρίς ποτέ να αλλάζεις τις συνθήκες που σε οδηγούν στο κλείσιμο.
Κι εγώ προσωπικά κατέληξα να σκέφτομαι και να γράφω τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά που κλείνουν τα σχολεία, την τελευταία στιγμή και τρέχουμε οι γονείς πανικόβλητοι να επαναπρογραμματίσουμε την καθημερινότητα της οικογένειάς μας.
Σε άλλα νέα βέβαια, 3.000.000 ευρώ εξασφάλισε ο Δήμος μας για νέες δράσεις “έξυπνης” πόλης και υπόσχεται αναβάθμιση της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής μας. Οπότε κάντε υπομονή φίλες και φίλοι, μετά το “βιοκλιματικό πάρκο” πίσω από τα Δικαστήρια, έρχονται τα Co-Working Spaces, τα Μητροπολιτικά Ασύρματα Δίκτυα, η ενεργειακή εξοικονόμηση, η βέλτιστη αποκομιδή απορριμμάτων (!!!), η ελεγχόμενη στάθμευση και οι έξυπνες διαβάσεις πεζών (!!!).
Πώς θα αντέξουμε τόση εξυπνάδα;;; Πάω να βάλω τον ανεμιστήρα τώρα γιατί κάηκε ο εγκέφαλός μου μόνο που αντέγραψα τόσες έξυπνες δράσεις.
Να προσέχετε και μην ξεθαρρεύετε στις διαβάσεις πεζών! Δεν είναι ακόμη έξυπνες!