Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Μα τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που ζουν σε μεγάλες πόλεις; Τι διαφορά έχουν άραγε με όλους εκείνους που επιλέγουν να ζουν σε επαρχίες, ακόμα πιο μικρές επαρχίες, χωριά;
Οι άνθρωποι- ευτυχώς- διαφέρουμε. Υπάρχουν εκείνοι που λατρεύουν την φασαρία, την πολυκοσμία, να ζουν σε πολυκατοικίες μαζί με άλλους ενοίκους, να βλέπουν κίνηση και κινητικότητα γενικώς στους δρόμους.
Υπάρχουν και εκείνοι που απολαμβάνουν να ζουν σε επαρχίες, πιο γνώριμες, με γνωστούς ανθρώπους γύρω τους και μια γενικότερη ασφάλεια της ζωής και της καθημερινότητάς τους.
Τίποτα από τα δυο δεν είναι κακό, είναι απλά διαφορετικό.
Αλλιώς σκέφτεται ένας άνθρωπος που επιλέγει να ζήσει στο άστυ και αλλιώς ένας άνθρωπος που ζει ήρεμα σε μια επαρχία.
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνες, οι άνθρωποι που επιλέγουν να ζήσουν σε πόλεις είναι πιο ριψοκίνδυνοι. Αγνοούν τα αρνητικά και πιστεύουν πιο πολύ στις δυνάμεις τους, στην κοινωνικότητα τους και στην ασφάλεια του εαυτού τους.
Δεν φοβούνται ότι θα είναι απομονωμένοι, είναι πιο επιλεκτικοί στους φίλους τους και στις εξόδους τους, ενώ ταυτόχρονα είναι άνθρωποι που απομονώνονται όταν νιώθουν ότι το χρειάζονται.
Επιλέγουν λοιπόν να ζήσουν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και να επιλέγουν στον ποιον θα πουν “καλημέρα”, “χαίρεται”, “πάμε για καφέ”.
Αντιθέτως οι άνθρωποι που ζουν σε επαρχίες είναι πιο ήρεμοι άνθρωποι. Άνθρωποι που θέλουν να έρχονται συνέχεια σε επαφή με τη φύση και αγαπούν να νιώθουν ασφαλείς.
Δεν βγαίνουν εύκολα από τα ασφαλή τους πλαίσια, θέλουν να γνωρίζουν πολύ κόσμο και να είναι γνωστοί μεταξύ γνωστών.
Να μιλούν με την γειτονιά, με την καφετέρια που θα πάρουν τον πρωινό τους καφέ, να ξέρουν που θα πάνε να ψωνίσουν και γενικώς να έχουν πολλούς γνωστούς.
Είναι άνθρωποι που δεν θέλουν να έχουν πρόγραμμα, αντιθέτως να λειτουργούν ανάλογα με τη στιγμή.
Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που μπορούν να ζήσουν καλά είτε σε πόλη, είτε σε επαρχία, όμως σχεδόν όλοι μας, σύμφωνα με τους ειδικούς, ανήκουμε “περισσότερο” σε μια κατηγορία από τις δυο.
Και οι δύο έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, το θέμα είναι το ποια οπτική έχεις εσύ και το που πραγματικά σου αρέσει να ζήσεις τη ζωή σου.
Δεν θα σχολιάσουμε σαφώς σε αυτό το άρθρο, εκείνους που ζουν λόγω δουλειάς, σε μεγάλη πόλη ή επαρχία, διότι εκεί ίσως να μην υπάρχει θέληση, αλλά ένας συμβιβασμός στον τόπο κατοικίας!