Όταν ετοιμάζεσαι να πας ένα ταξίδι έχεις υπερβολικό άγχος και υπερβολική χαρά μαζί που πολλές φορές απλώς δεν ξέρεις πώς να τα διαχειριστείς. Είσαι χαρούμενος που πας ταξίδι, ακόμη κι αν αυτό είναι για να γυρίσεις πίσω στη “βάση” σου τις γιορτές, αλλά είσαι και αγχωμένος μέχρι αν φτάσεις.
Να έχεις όλα τα έγγραφα που χρειάζονται αν πετάς με αεροπλάνο, να προλάβεις το ΚΤΕΛ, να προλάβεις το τρένο, το πλοίο. Είσαι μονίμως στο τρέξιμο και δεν βλέπεις μπροστά σου! Η αλήθεια είναι αυτή. Τρέχεις από εδώ, τρέχεις από εκεί πανικόβλητος λες κι αν αγχώνεσαι θα αλλάξει κάτι.
Ξεχνάς κάτι βασικό. Να είσαι άνθρωπος. Τι εννοούμε με αυτό; Πόσες φορές δεν έχεις τρέξει να “κλέψεις” τη θέση από κάποιον; Κι ας ήταν έγκυος, κι ας ήταν μεγάλος σε ηλικία. Εσύ τον στόχο σου.
Πόσες φορές δεν έχεις σπρώξει κόσμο για να περάσεις; Πού πήγε η ευγένειά σου; Γιατί την άφησες σπίτι; Πόσες φορές δεν έχεις μπει μπροστά στην ουρά για το λεωφορείο, για να μπεις πρώτος και να πιάσεις θέση; Κι αν γίνεται να πιάσεις και τη θέση με το παράθυρο, να βολευτείς, να απλώσεις τα πράγματά σου. περισσότερα >
