Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Χαλκίδα!
Τι όμορφη πόλη… Ακόμη κι αν δεν κάνουμε τίποτα σχεδόν για ν’ αναδείξουμε την ομορφιά της, εκείνη δεν κρύβεται. Μάλιστα, κάνουμε τα πάντα για να κρύψουμε την ομορφιά της, θα έλεγα: σκουπίδια, έλλειψη πάρκινγκ, κίνηση στους δρόμους, έλλειψη υποδομών ΑμεΑ, βρώμικες ακτές, παρατημένα άλση.
Ας μην παραπονιέμαι όμως φίλοι, σήμερα Παρασκευή. Το mood είναι προετοιμασία για Σαββατοκύριακο, κι αν ο καιρός ο επιτρέψει, για βουτιές και εξόδους με καλή παρέα!
Σήμερα θα πάμε μια βόλτα στην παραλία μας καταλήγοντας στο κρηπίδωμα της βόρειας πλευράς της, όπου δεσπόζει το εντυπωσιακό αρχοντικό Μάλλιου, γνωστό ως «κόκκινο σπίτι».
Εκεί, στον πεζόδρομο, μπροστά από το σπίτι με τ’ αγάλματα, παιδιά όλων των ηλικιών μαζεύονται κάθε απόγευμα, παίζουν μπάλα, κρυφτό, τρέχουν, κάνουν πατίνι και ποδήλατο. Εμείς οι υπόλοιποι αράζουμε είτε για καφέ, είτε για ουζο-τσιπουρο-μπυρο ποικιλίες και καταστάσεις, είτε στα παγκάκια απολαμβάνοντας τη θέα προς το λόφο του Καράμπαμπα και τα τρελά νερά.
Μαγαζιά για όλα τα γούστα και τις τσέπες, παιδικές χαρές και μίνι Luna Park, περίπατος με απεριόριστη θέα, ηλιοβασίλεμα με χρώματα απαράμιλλης ομορφιάς που ανακατεύονται με τις μπλε αποχρώσεις της θάλασσας, βαρκάκια με ψαράδες που συνωστίζονται στο στενό του Ευρίπου για την καλή ψαριά κι ένα φαινόμενο που πάντα εντυπωσιάζει και τραβάει την προσοχή: νερά που αλλάζουν κατεύθυνση κάθε 6 έξι ώρες.
Αυτή είναι η παραλία μας φίλοι μου. Αυτή είναι η εικόνα που κράτησα εγώ από τη χθεσινή μου βόλτα.
Και καθώς στεκόμουν εδώ κι εκεί για να «καταγράψω» την ομορφιά, έστησα την παρέα μου!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο: 7/7/2022