Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει με τα φάρμακα. Να είχαμε φάρμακα την περίοδο με covid που υπολειτουργούσαν οι φαρμακοβιομηχανίες και να μην έχουμε τώρα που βρίσκονται όλοι στις δουλειές τους.
Εμένα αυτό μου φαίνεται ύποπτο. Γιατί δεν παράγονται φάρμακα; Ή μήπως παράγονται αλλά κρύβονται; Θα ρωτήσεις τώρα γιατί να κρύβονται τα φάρμακα; Δεν θέλουν να βγάλουν λεφτά; Φυσικά και θέλουν.. αλλά μπορεί να θέλουν να βγάλουν περισσότερα. Κατά την οικονομία.. όταν η ζήτηση είναι μεγαλύτερη της προσφοράς.. αυτό που συμβαίνει τώρα δηλαδή.. οι τιμές αυξάνονται! Όταν δε στο χώρο της υγείας.. έχουμε και την εμπλοκή του κράτους στο θέμα ελληνικό – εισαγωγής ή ετικέτας – γενοσημο.. τότε η αγορά των φαρμάκων γίνεται πολυσύνθετη και μη ελεγχόμενη για τη δημόσια κριτική.
Θα το δείξει η ιστορία αν τελικά τα φάρμακα επιστρέψουν στα φαρμακεία πιο ακριβά από χτες.. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο.. απο το να πιέζουμε με την κριτική μας θέση.. τον αρμόδιο υπουργό και την κυβέρνηση.. για να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες.. ώστε να βρεθούν τα φάρμακα και να διατίθενται σε καλές τιμές!
Πάντως.. δεν μπήκε καλά το 2023. Έχουμε ακρίβεια.. έχουμε και τις ελλείψεις στα φάρμακα. Οι δικαιολογίες δε είναι αστείες. Καμία ανάληψη ευθύνης.. καμία μάλλον κατανόηση του προβλήματος. Κυρίως.. επαναλαμβάνεται μια προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης του προβλήματος. Εν κατακλείδι.. αυτό που λείπει δεν είναι μόνο το φάρμακο.. αλλά και η τσίπα.. Όταν εξάλλου δεν υπάρχει μια συγνώμη.. τότε δεν υπάρχει και τσίπα. Ας ελπίσουμε πρώτα να μας δοθεί μια εξήγηση και βέβαια.. κατόπιν να βρεθεί και μια λύση. Θα σας πω μόνο.. ότι και προσωπικά έχω προπληρωσει φάρμακο για το παιδί μου και περιμένω να με ειδοποιήσει το φαρμακείο ποτέ θα το έχει. Ευτυχώς.. παρακολουθώντας τις εξελίξεις.. έγραψα το φάρμακο προτού τελειώσει το προηγούμενο. Ελπίζω να έρθει στο φαρμακείο έγκαιρα..