Ημέρα των γενεθλίων μου….Τι καλύτερο από το να πάω για ένα καφεδάκι στην αγαπημένη μου παραλία της Χαλκίδας.. Πριν όμως επιβάλλεται και μια βόλτα στα μαγαζιά..
Από τα μεγάφωνα παίζει το τρίγωνα κάλαντα ενώ η Αβάντων ξετυλίγεται μπροστά μου στολισμένη.. Κολώνες με φωτάκια δημιουργούν ένα μονοπάτι που γεμίζει από κόσμο.. Κάποιοι κουβαλάνε τσάντες, κάποιοι απλά χαζεύουν και κάποιοι άλλοι απλά περπατάνε.. Ίσως από εκεί να είναι ο δρόμος τους ή απλά να βγήκαν και εκείνοι μια βόλτα στα μαγαζιά όπως εγώ… Άνθρωποι τυχαίοι, περαστικοί έρχονται και φεύγουν.. στέκομαι και χαζεύω το δέντρο του Ειδικού Νηπιαγωγείου Χαλκίδας. Αυτό το υπέροχο δέντρο που στόλισαν αυτά τα «ιδιαίτερα» παιδιά..
Συνεχίζω το περπάτημα προς την παραλία.. Κοντόστεκομαι στην Ερμού και θαυμάζω τις καμπάνες και τα στολισμένα μαγαζιά.. Ένα ζευγάρι προχωράει με το μωράκι τους, ενώ κάτι κορίτσια μιλάνε και γελάνε δυνατά..
Αποφασίζω να μην πάω ακόμα παραλία… Θέλω να επισκεφθώ το παραμυθοχωριο στην πλατεία πίσω από τα Δικαστήρια. Φωτάκια παντού, καμπάνες να κρέμονται και ξύλινα σπιτάκια δίνουν έναν άλλο τόνο στην αγορά.. Βλέπω παιδάκια να τρέχουν και γονείς να βγάζουν μαζί τους φωτογραφία.. Κάποια μπαίνουν στην τεράστια φάτνη ενώ η μαμά τους διηγείται την ιστορία της γέννησης του Χριστού..
Βλέπω όμως και παρέες ατόμων στην ηλικία μου που και εκείνοι σαν παιδιά βγάζουν selfie και χαμογελανε.. Αλλά και πιο μεγάλοι άνθρωποι σε ηλικία κάνουν ένα σύντομο πέρασμα από το παραμυθοχωριο.. και εκείνοι χαζεύουν τα χρώματα που δίνουν στην πλατεία τα λογιών λογιών φωτάκια, ενώ η μουσική συνεχίζει να παίζει..
Κατεβαίνω στην παραλία.. τα καλαθάκια με τα κόκκινα φωτάκια απλώνονται μπροστά μου ενώ τα στολισμένα δέντρα στον Άγιο Νικόλαο και στα αγάλματα δίνουν άλλο τόνο στο χώρο… Περπατάω, χαζεύοντας τους ερωτευμένους αλλά και τους μοναχικούς. Πάνω-κάτω όλη την παραλία, κάτω από το φως των λαμπιονιών από τις καφετέριες και τις κολόνες..
Φτάνω στον ανεμόμυλο.. Δεσπόζει επιβλητικός στο στρογγυλό της παραλίας. Δείγμα της αρχοντιάς αυτής της πόλης που ξέρει να κερδίζει τις εντυπώσεις… Κοντόστεκομαι να τον φωτογραφίσω..
Η ώρα της περιπλάνησης τελειώνει.. Αποφασίζω να πάω στην καφετέρια που με περιμένουν τα παιδιά.. Κρατάω στο χέρι το κινητό μου με τις φωτογραφίες από την αγαπημένη μου πόλη και μπαίνω στην καφετέρια…
Τα παιδιά μου τραγουδάνε, τα κεράκια σβήνονται, ο χρόνος περνάει και εγώ χαμογελάω.. Είναι γιορτές, είναι Χριστούγεννα και ζω σε μια από τις ωραιότερες πόλεις…
Για αυτό και εσείς με την πρώτη ευκαιρία ξεχυθείτε στους δρόμους και απολαύστε το πνεύμα των Χριστουγέννων… Πάρτε την παρέα σας, τον/την σύντροφό σας ή την οικογένεια σας και ίσως και εσείς καταλάβετε γιατί τελικά μας αρέσουν τόσο τα Χριστούγεννα!!
Και επειδή Χαλκίδα δεν είναι μόνο η Αβάντων, η Ερμού και η παραλία κάντε και μία βόλτα και στην υπόλοιπη πόλη αλλά και σε κοντινούς οικισμούς και δείτε και εκεί όμορφους στολισμούς και αφεθείτε στη μαγεία των γιορτών! Άλλωστε δε λένε τυχαία ότι τα Χριστούγεννα είναι η ομορφότερη εποχή του χρόνου!
Καλές γιορτές!
Κορίνα Γιαννάκη