Απίστευτες ελληνίδες γιαγιάδες, αυτό το άρθρο είναι αποκλειστικά αφιερωμένο σε εσάς.
Έχω στο παρελθόν αναφερθεί στην αθάνατη ελληνίδα μάνα, αλλά η αλήθεια είναι πως η υπέρτατη, υπέρ-μέγιστη , η τιτανο-τεράστια ελληνίδα μάνα είναι η ελληνίδα γιαγιά. Γιατί όπως με σοφία λένε «του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου…»
Τι να πρωτοπώ για όσα κάνουν και όσα λένε οι συνήθως ισχυρογνώμων, αλλά κατά τα άλλα λατρεμένες ελληνίδες γιαγιάδες. Φαίνεται να έχουν μια απάντηση για όλα και για όσα δεν έχουν «ένας Θεός μόνο ξέρει», αλλά ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.
Περιστατικό: το παιδί σου (εγγόνι της) γκρινιάζει…
Είτε το έχεις αφήσει υπό την επίβλεψη της να το φροντίσει γιατί κάπου πρέπει να πας, είτε έχει έρθει επίσκεψη, εκείνη θα βρει τρόπο να το ταΐσει. Μάταια προσπαθείς να πεις πως το παιδάκι έχει φάει και πως προφανώς η γκρίνια του οφείλεται σε άλλους λόγους. Η λύση της γιαγιάς πάντα είναι η σωστή. Θα του δώσει ένα βαθύ πιάτο μακαρόνια(που γίνονται και γρήγορα) και το παιδί αμέσως θα ηρεμήσει. Εάν δε τολμήσεις να πεις πως το παιδί δεν ηρέμησε αλλά ναρκώθηκε από το πολύ φαγητό, θα σε διαβεβαιώσει πως πριν από δυο λεπτά χόρευε!
Περιστατικό: είχε μέρες , συνήθως γύρω στην βδομάδα, να δει το παιδί σου (εγγόνι της)
Πρώτη της κουβέντα, πριν καν προλάβει να περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου, είναι να πει «Πωπωωωω πως μεγάλωσε έτσι» ενώ γυρνάει και με αυστηρό ύφος σου λέει δήθεν συνωμοτικά πως το παιδί από την προηγούμενη εβδομάδα έχει ρέψει… Τι και αν εσύ αρχίζεις να απορυθμίζεις όλα εκείνα τα ωραία και σούπερ υγιεινά τρόφιμα που το κατάφερες έστω να δοκιμάσει, εκείνη δεν ακούει τίποτα. Μένει ασάλευτη να παρατηρεί το παιδί με ύφος λυπημένο. Αν δε το βλαστάρι σου, που πάντα έτσι κάνουν γιατί είναι και αυτά τέρατα δεν είναι παιδιά, αποφασίσει να εκμεταλλευτεί την άφιξη της γιαγιάς τότε πολύ πιθανόν να ακούσεις τον παρακάτω διάλογο.
-Μαμά, μαμά θέλω σοκολάτα, λέει ο μικρός κοιτώντας γαλίφικα την γιαγιά
-Δεν κάνει Αντωνάκη καλέ μου να φας άλλη σοκολάτα αυτήν την εβδομάδα.
-Μανούλα σε παρακαλώ (με ύφος κουταβιού που μόλις έχει κάνει ζημιά) μόνο ένα κομματάκι.
Και πριν προλάβεις να αρθρώσεις σύμφωνο έχει ήδη αναλαβει η γιαγιά που τυχαία είχε τέσσερα αυγά kinder έκπληξη στην τσάντα της. Τα δίνει λοιπόν στον μικρό λέγοντας με ύφος δήθεν αυστηρό «Όχι όλα σήμερα, να αφήσεις και αύριο». Σε κοιτάζει δε λέγοντας με πραγματικά αυστηρό ύφος αυτή τη φορά «Μην πεις λέξη, δεν θα το κάνουμε κομπλεξικό το παιδί, από τώρα στερήσεις. Μην ακούσω τσιμουδιά»
Προσπάθησες πολλές φορές να της πεις βέβαια πως τα παιδιά πρέπει να τρέφονται σωστά, να μην τρώνε συντηρητικά και χρωστικές αλλά τίποτα εκείνη. Πάντα να κλείνει την κουβέντα λέγοντας πως μια φορά στο τόσο δεν βλάπτει, εάν επιμείνεις δε.. τότε την πάτησες. Θα σου θυμίσει όλες εκείνες τις φορές που σε έπιασε και εσένα η μανία για σοκολάτα ή τσιπς. Ααα και μην σκεφτείς να πεις πως το παιδί έχει κάνει κοιλίτσα γιατί και δεκαεπτά χρονών να γίνει «μπόι θα πάρει» εσύ απλά δεν λες να το καταλάβεις!
Έτσι λοιπόν κάθε φορά που εκείνη θα ταΐσει το παιδί, θα επιμείνει μέχρι να φάει και την τελευταία του μπουκιά γιατί ως γνωστών «είναι η δύναμη του».
Το θέμα όμως, ελληνίδες γιαγιάδες είναι ανεξάντλητο και σίγουρα δεν τελειώσαμε εδώ. Σήμερα κάναμε απλώς μια σύντομη αναφορά στον φάκελο «γιαγιά και διατροφή», μείνετε συντονισμένοι… έρχεται και άλλο!!