Γράφει η Δήμητρα Δήμου.
Ένα από τα μπαχαρικά που έχουν εδώ και αιώνες αναδειχθεί για τις θεραπευτικές του ιδιότητες είναι το τζίντζερ. Από την περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας προερχόμενο, αυτή η ρίζα χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική και την ιατρική παγκοσμίως.
Το τζίντζερ είναι ένα κονδυλώδες ρίζωμα με χρώμα ελαφρώς καφέ στο εξωτερικό του και κίτρινο αφού ξεφλουδιστεί. Η ονομασία του προέρχεται από τη γλώσσα Ταμίλ, που μιλιέται κυρίως στη Σρι Λάνκα και τη νότια Ινδία. Στα ελληνικά, είναι γνωστό ως πιπερόριζα λόγω της ξεχωριστής του γεύσης, κάτι ανάμεσα σε κάψιμο και δροσιά.
Στις κουζίνες της Ινδίας, της Βιετνάμ, της Μαλαισίας και της Ινδονησίας, το τζίντζερ χρησιμοποιείται ψιλοκομμένο ή σε μορφή πάστας και σκόνης σε πολλά παραδοσιακά μείγματα. Αν και είναι ευρέως γνωστό στις ασιατικές κουζίνες, καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην αμερικανική ηπείρο το 1585.
Η χρήση του στην ιατρική είναι επίσης παλαιά παράδοση. Έχει αναφερθεί ότι μπορεί να ανακουφίσει από ναυτίες, πιασμένους μύες και διάφορα προβλήματα στο στομάχι. Παρά τις παλιές πεποιθήσεις, σύγχρονες ιατρικές έρευνες επιβεβαιώνουν ορισμένες από αυτές τις θεραπευτικές ιδιότητες.
Φωτό: Julia Topp, Eiliv Aceron, Mitchell Luo,