Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Επιτέλους Παρασκευή! Να, το είπα και ηρέμησα! Ακόμη κι αν άλλαξε η χρονιά, η λαχτάρα μου να έρθει η Παρασκευή παρέμεινε ίδια.
Πέρασε μια δύσκολη εβδομάδα προσαρμογής μετά τις γιορτές και ο Ιανουάριος κοντεύει να φθάσει στα μισά του… Να χαρώ ή να λυπηθώ τελικά που ο καιρός περνάει τόσο μα τόσο γρήγορα;
Έχω ανάμικτα συναισθήματα αυτές τις μέρες φίλοι μου.. Πλησιάζουν τα γενέθλιά μου και πρόκειται για μια ηλικία ορόσημο με αποτέλεσμα να με έχει πιάσει τρόμος!
Μαζί με τον τρόμο έχω πάθει και μια φοβερή κυκλοθυμία που μου προκαλεί μεταπτώσεις στη διάθεση κι εκεί που είμαι ενθουσιασμένη και λέω “θα γιορτάσω με τις φίλες μου και θα γίνει χαμός”, μετά από λίγο σκέφτομαι να καθίσω σπίτι μου, να αποσιωπήσω το γεγονός και να καθιερώσω πάρτι κι εξόδους μόνο για την ονομαστική μου εορτή, στο εξής.
Έπειτα σκέφτηκα να το ρίξω στο χιούμορ, τακτική που γενικά με χαλαρώνει και με βοηθάει.. Είπα να κάνω “λίστα γενεθλίων”, όπως κάνουν τα ζευγάρια “λίστα γάμου”! Εκεί θα πρόσθετα δώρα όπως αντιρυτιδικές κρέμες και σέρουμ, γυαλιά πρεσβυωπίας, συσκευή για μασάζ σιάτσου, μεσοθεραπείες, μαξιλάρι για τη μέση (και το γραφείο), θερμαινόμενο στρώμα και άλλα παρόμοια…
Κάποτε τα γενέθλιά μου ήταν η πιο όμορφη μέρα του έτους! Τώρα είναι μια υπενθύμιση ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος. Μήπως είμαι λίγο (έως πολύ) αχάριστη;;; Μήπως ο εγκέφαλός μου είναι προγραμματισμένος να αναπολεί το παρελθόν και αγνοεί ότι μπορεί να ανοίγεται ένα λαμπρό μέλλον μπροστά μου;
Κάπως έτσι, αναρωτήθηκα πολλές φορές και προσπάθησα να αποφασίσω αν θα βυθιστώ στη μιζέρια των επόμενων ημερών (πριν και μετά από τα γενέθλιά μου) ή θα επιλέξω να εστιάσω μπροστά, στις φιλοδοξίες και τα σχέδιά μου για το μέλλον. Σταδιοδρομία, προσωπική ανάπτυξη, ταξίδια, ισχυροποίηση των δεσμών με την οικογένειά μου, τα οράματα για την επόμενη χρονιά, δεκαετία ή και εικοσαετία, θα μπορούσαν να μου προσφέρουν κίνητρα κι ενθουσιασμό για ό, τι ακολουθεί.
Άλλωστε εξ’ ορισμού ανήκω στη γενιά των millennials, στους οποίους οι ψυχολόγοι έχουν αποδώσει τα χαρακτηριστικά της αυτοπεποίθησης και της ανεκτικότητας – υπομονής, συμπληρώνοντας ότι είμαστε μια πολύ γενναιόδωρη γενιά που υπόσχεται πολλά για τη βελτίωση του κόσμου. Να προσθέσω εδώ ότι δεν έχω ούτε μία γκρίζα τρίχα! Κάπως έτσι έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι οι γονείς μου έχουν μπερδευτεί σχετικά με τη χρονολογία γέννησής μου!!!
Καλό Σαββατοκύριακο αγαπητοί φίλοι, θα επανέλθω στο θέμα τη Δευτέρα, αφού ζήσω στο έπακρο τις επόμενες μέρες!