Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Σας αρέσει το θέατρο; Σας αρέσουν περισσότερο τα έργα εποχής.. τα εμπνευσμένα από ξένα διηγήματα ή τα κλασικά αρχαιοελληνικά; Προσωπική άποψη ότι όλα είναι εξαιρετικά και προσφέρουν σπουδαίο έργο για την προσωπικότητά μας! Τα θεατρικά έργα είναι ότι καλύτερο μπορεί να προκαλέσει στον άνθρωπο μια διαδικασία προσωπικής διερεύνησης.. εξερεύνησης των ανθρώπινων ορίων και διδάγματος από τα συμπεράσματα που θέλει το κάθε έργο να προωθήσει!
Κάθε καλοκαίρι στην πόλη μας.. θεατρικά έργα περιοδεύουν και μας χαρίζουν/προσφέρουν όμορφες – μοναδικές στιγμές.. στις οποίες ο νους.. η καρδιά.. η ενσυναίσθηση – πράγμα σημαντικό απέναντι στην αποξένωση των καιρών – μεγαλουργούν.. αφού πρώτα δοκιμάζονται.. παιδεύονται.. διερωτώνται.. απορούν! Μετά από κάθε έργο.. γεννούνται και επιλύονται.. πολλά από αυτά που μας κάνουν να είμαστε άνθρωποι! Γιατί είμαστε άνθρωποι.. και η φύση μας είναι τέτοια.. που ξεπερνά το θέμα της επιβίωσης.. και αγγίζει τα όρια της αθανασίας.. της θεοποίησης..
Η τραγωδία του Ευριπίδη «Βάκχες» σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου.. έρχεται 8 Ιουλίου στο θέατρο «Ορέστης Μακρής». Δυο σημαντικοί ηθοποιοί μοιράζονται τους κύριους ρόλους της τραγωδίας. Στο ρόλο του Διόνυσου ο Δημήτρης Λάλος και στο ρόλο του Πενθέα ο Γιώργος Χριστοδούλου.
Η ειδοποιός διαφοροποίηση της εν λόγω παράστασης.. είναι η εναρμόνιση των στοιχείων του ιστορικού δρώμενου.. με τη σύγχρονη μουσική που επιμελείται ο μουσικός Γιώργος Μαυρίδης!
Συνδυάζοντας live τον φυσικό ήχο της λύρας και του νταουλιού με το ηχοτοπίο και το sound design της σύγχρονης μουσικής τεχνολογίας.. σ’ έναν σκηνικό χώρο όπου τα υλικά της φύσης όπως το ξύλο.. το νερό.. και το στάχυ.. αναμιγνύονται.. και συνομιλούν με σύγχρονα.. συνθετικά υλικά.. οδηγούμαστε σταδιακά στην βακχεία του έργου του Ευριπίδη. Καθώς εκτυλίσσεται η τραγωδία.. τα σώματα των ηθοποιών ελευθερώνονται σε έναν οργιαστικό χορό.. καταργώντας τα θεατρικά όρια.
Για όσες δεν έχουν δει ποτέ κάποια παράσταση «Βάκχες».. να σας διηγηθώ εν τάχει την ιστορία..
Ο Διόνυσος, καρπός της ένωσης του Δία με τη Σεμέλη, κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου, δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως θεός και δεν τιμήθηκε ποτέ στην πατρίδα της μητέρας του.
Έχοντας ήδη κατακτήσει την Ασία, ο Διόνυσος καταφθάνει τώρα στη Θήβα, συνοδευόμενος από έναν όμιλο γυναικών από την Λυδία, των Βακχών, που τον ακολουθούν πιστά. Σκοπός του να διαδώσει τη λατρεία του στη Θήβα και σε όλη την Ελλάδα, αλλά και να δώσει ένα μάθημα στους ασεβείς που τον αρνούνται. Πιο άσπονδος, ανάμεσά τους, ο Πενθέας, εγγονός του Κάδμου και βασιλιάς πλέον της Θήβας.
Ενώ η βακχική μανία εξαπλώνεται στην πόλη, πείθοντας ακόμη και τον Κάδμο και τον γέρο μάντη Τειρεσία για την αναγκαιότητα της αποδοχής του νέου θεού, ο Πενθέας, απόλυτος και άτεγκτος, επιμένει να αμφισβητεί τη θεϊκή υπόσταση του Διονύσου και αποφασίζει να καταστείλει με τη βία τις αποχαλινωμένες εκδηλώσεις αυτής της παράξενης ανατολίτικης λατρείας. Ηθικά αυτάρεσκος και συγχρόνως ανατριχιαστικά αστόχαστος, απορρίπτει τα «διπλωματικά ανοίγματα» του Διονύσου και αντιδρά με πανικό και υπεροψία μπροστά στην πολιτισμική διαφορά. Όμως η λογική αντιστρέφεται σε τρέλα, κατοπτρικό είδωλο της «τρέλας» που ήθελε να καταπνίξει. Καθώς η πλοκή του έργου ξεδιπλώνεται, ο Πενθέας γλιστρά στην παγερή νομιμότητα, και πέφτει στην απαγορευμένη επιθυμία. Από τιμωρός της βακχείας γίνεται ο ίδιος αβοήθητο άθυρμά της. Στο τέλος, θα οδηγηθεί στη μοίρα του ντυμένος γυναίκα, συμπαρασύροντας στον όλεθρο ολόκληρο τον βασιλικό οίκο των Θηβών.
Παρότι ξένος στην πόλη, ο Διόνυσος φώλιαζε ήδη κρυφά στην καρδιά της, όπως και κάπου βαθιά μέσα στον αλαζονικό μονάρχη της.
Στις «Βάκχες», που γράφτηκαν προς το τέλος της ζωής του και πρωτοπαρουσιάστηκαν μετά τον θάνατό του, ο Ευριπίδης ανεβάζει στη σκηνή, πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη ταυτόχρονα, τον Διόνυσο, τον θεό της τραγικής τέχνης που είναι, όπως και η βακχεία, ένα παράξενο μείγμα τρόμου και απόλαυσης, οικείου και ξένου, ελέου και φόβου. Άγριο και ποιητικό, γοητευτικό και ανατριχιαστικό, το έργο αποκαλύπτει την αινιγματική, δισυπόστατη φύση του θεϊκού πρωταγωνιστή του, σε μια μοναδική τελετουργία προς τιμήν του.
Σαβ, 8/7 στις 21:30
Θέατρο Ορέστης Μακρής – Χαλκίδα, Εύβοια
Τιμή Εισιτηρίου: 10€
Πληροφορίες: Ιστορία Θεάτρου, Wikipedia, Viva.gr
Φωτογραφίες: Δημόσιες στο Facebook, viva.gr, Unsplash (Egor Myznik, 卡晨)