Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται στη Γάζα. Το γράφω με δάκρια στα μάτια και με το χρέος της αμαρτίας. Τα παιδάκια στη Γάζα θα βαραίνουν για πάντα την ανθρώπινη συνείδηση και αξιοπρέπεια. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν θα συγχωρεθεί για τις φρικαλεότητες.. για τις δολοφονίες αυτών των παιδιών. Στα χώματα που περπάτησε η Παναγιά και ο Χριστός.. τα παιδιά τους.. αυτά τα αγγελούδια.. ότι θρησκείας και να είναι.. μαρτυρούν για τις αμαρτίες του κόσμου.
Παρακολουθώ απαρχής της κατάστασης στην περιοχή.. τη UNISEF και τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.. όπου με εκκλήσεις ζητούν την άμεση κατάπαυση του πυρός προκειμένου να χορηγηθεί ανθρωπιστική βοήθεια στους αμάχους.. αλλά και να βρεθεί ειρηνική λύση. Είμαι βαθύτατα συγκλονισμένη με τα όσα καταγράφουν οι οργανισμοί.. σχετικά με τα παιδιά στη Γάζα. Σας έχω ένα απόσπασμα από τον εκπρόσωπο τύπου της UNISEF κύριο Τζέιμς Έλντερ.. ο οποίος ενημέρωσε την κοινωνία των Εθνών για τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα.
«Από τις πρώτες ημέρες των άνευ προηγουμένου εχθροπραξιών στη Λωρίδα της Γάζας, η UNICEF ήταν ειλικρινής για την ανάγκη για άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός, για ροή της βοήθειας και για απελευθέρωση των παιδιών που απήχθησαν. Όπως πολλοί άλλοι, έχουμε παρακαλέσει να σταματήσει η δολοφονία παιδιών.
Οι σοβαρότεροι φόβοι μας σχετικά με τον αναφερόμενο αριθμό των παιδιών που σκοτώθηκαν έγιναν δεκάδες, μετά εκατοντάδες και τελικά χιλιάδες πραγματοποιήθηκαν σε μόλις ένα δεκαπενθήμερο. Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί. Σύμφωνα με πληροφορίες, σκοτώθηκαν περισσότερα από 3.450 παιδιά. εκπληκτικά αυτό αυξάνεται σημαντικά κάθε μέρα.
Η Γάζα έχει γίνει νεκροταφείο για χιλιάδες παιδιά. Είναι μια ζωντανή κόλαση για όλους τους άλλους.
Και όμως οι απειλές για τα παιδιά ξεπερνούν τις βόμβες και τους όλμους. Θέλω να μιλήσω εν συντομία για το νερό και το τραύμα.
Τα περισσότερα από ένα εκατομμύριο παιδιά της Γάζας έχουν επίσης κρίση νερού. Η ικανότητα παραγωγής νερού της Γάζας είναι μόλις το 5 τοις εκατό της συνήθους ημερήσιας παραγωγής της. Οι θάνατοι παιδιών –ιδιαίτερα των βρεφών– λόγω αφυδάτωσης αποτελούν αυξανόμενη απειλή.
Αυτό είπε ένας από τους συναδέλφους μου στη UNICEF, η Nesma, που ζει και εργάζεται στη Γάζα. Έχει δύο παιδιά, την 4χρονη Talia και τον 7χρονο Zain: Μου ραγίζει η καρδιά να βλέπω παιδιά γύρω μου να προσπαθούν για ένα φλιτζάνι καθαρό νερό και δεν μπορούν να το βρουν. Ο Ζέιν συνεχίζει να ζητάει κανονικό νερό.
Εννοεί ασφαλές πόσιμο νερό, όχι αλμυρό νερό που είναι η μόνη επιλογή αυτή τη στιγμή και αρρωσταίνει τον 7χρονο Ζέιν και πολλά άλλα παιδιά.
Και μετά υπάρχει το τραύμα. Όταν σταματήσουν οι μάχες, το κόστος για τα παιδιά και τις κοινότητές τους θα επιβαρυνθεί για τις επόμενες γενιές. Πριν από αυτή την τελευταία κλιμάκωση, περισσότερα από 800.000 παιδιά στη Γάζα – τα τρία τέταρτα του συνολικού παιδικού πληθυσμού της – εντοπίστηκαν ότι χρειάζονται ψυχική υγεία και ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Αυτό είναι πριν από αυτόν τον τελευταίο εφιάλτη.
Η ίδια συνάδελφος της UNICEF, η Νέσμα, που μίλησε για την 7χρονη που ζητούσε απεγνωσμένα καθαρό νερό, εξήγησε το τραύμα που περνάει η 4χρονη της. Η τετράχρονη Τάλια παρουσιάζει σοβαρά συμπτώματα άγχους και φόβου και τώρα αυτοτραυματίζεται, όπως να σκίζει τα μαλλιά της και να ξύνει τους μηρούς της μέχρι να αιμορραγήσουν. Και όμως όπως εξηγεί η μητέρα της: Δεν έχω την πολυτέλεια να σκέφτομαι την ψυχική υγεία των παιδιών μου. Λέω συνέχεια στον εαυτό μου, «Νέσμα, κράτησέ τους στη ζωή.» Και όταν τελειώσουν όλα αυτά, θα τους παρέχω ψυχική υποστήριξη και ιατρική φροντίδα.
Και λέμε ξανά, εκ μέρους της Talia και του Zain, και των άλλων 1,1 εκατομμυρίων παιδιών στη Γάζα που ζουν μέσα από έναν εφιάλτη: Χρειαζόμαστε μια άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός. Και όλα τα περάσματα πρόσβασης στη Γάζα πρέπει να ανοίξουν για την ασφαλή, διαρκή και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια, συμπεριλαμβανομένου νερού, τροφίμων, ιατρικών προμηθειών και καυσίμων.
Και αν δεν υπάρξει κατάπαυση του πυρός, ούτε νερό, ούτε φάρμακα, ούτε απελευθέρωση των απαχθέντων παιδιών; Τότε κινούμαστε προς ακόμη μεγαλύτερες φρικαλεότητες που πλήττουν αθώα παιδιά».
Στη λωρίδα της Γάζας φίλες συντελείται μια γενοκτονία. Τα παιδιά της Παλαιστίνης θα έχουν πάντα εφιάλτες και ποτέ δεν θα πορευτούν με ειρήνη και αγάπη. Αυτό θα είναι βάρος που θα σηκώσει η ανθρωπότητα στο μέλλον.. μιας και ο τρόμος γεννά την τόλμη και ο πόνος την εκδίκηση. Δυστυχώς.. γι ακόμα μια φορά.. η ανθρωπότητα δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δεν σταματάει αυτό το έγκλημα. Δεν φταίει μόνο το Ισραήλ.. τουλάχιστον το Ισραήλ έχει να προτάσσει την αιτία της στάσης του. Ποια όμως είναι η αιτία της στάσης των υπολοίπων χωρών που νίπτουν τα χέρια τους σε αυτό το έγκλημα; Η απάντηση είναι μια.. το συμφέρον.