Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Δώσ’ μου λίγο ακόμη καλοκαίρι. Δεν πρόλαβα να το χαρώ, δεν μου έφτασαν οι μέρες. Δεν χόρτασα τη θάλασσα, την άμμο και τον ήλιο.
Δεν μάζεψα λίγα βότσαλα, μερικά κοχύλια. Δεν είδα όσα ηλιοβασιλέματα ήθελα μέχρι να βουτήξει ο ήλιος μέσα στο πέλαγος. Δεν έγραψα μηνύματα στην άμμο μ’ ένα θαλασσόξυλο.
Θέλω όμως, αυτό το καλοκαίρι να μου δώσεις. Να μοιάζει σαν το σημερινό. Αυτή τη γαλήνη, αυτή την ηρεμία, αυτή την απουσία κόσμου! Τι όμορφη που είναι η παραλία σήμερα, τι καθαρή θάλασσα, τι υπέροχη ησυχία! Ακούς το κυματάκι, λίγα γέλια, χαλαρές συζητήσεις, που και που καμιά ρακέτα.
Μα, η ίδια παραλία δεν είναι αυτή που ήρθες και πριν ένα μήνα;; Η ίδια θάλασσα δεν είναι;;; Τότε που ήρθες και δεν έβρισκες να καθίσεις; περισσότερα >
