Αττική Archives

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από τη δημοσίευση στα μέσα κοινωνική δικτύωσης του κυρίου Σπύρου Κατωχιανού.. ο οποίος δικαιούται κατά την άποψή μου να έχει ήσυχη τη συνείδησή του.. καθώς εχτές έσωσε μια ζωή! Αν ο καθένας μας μπορούσε να σώσει μια ζωή.. τότε ο πλανήτης μας θα ήταν πολύ καλύτερος!

«Αυτή την εικόνα σήμερα.. δεν την ανεβάζω για να δείξω το πόσο καλός είμαι εγώ.. καθώς θεωρώ αυτονόητο το να βοηθήσω μια τέτοια ψυχούλα να γλιτώσει από βίαιο και άδικο θάνατο.. σε αντίθεση με τον ίδιο του τον «ιδιοκτήτη».. που θεώρησε σωστό να τον δέσει κιόλας στην αυλή του σπιτιού του η οποία θα καιγόταν από λεπτό σε λεπτό.. αφαιρώντας του κάθε ελπίδα επιβίωσης. περισσότερα >

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, μαίνεται πυρκαγιά στην Πεντέλη. Κι ενώ η χώρα ζει ξανά στιγμές απόλυτου χάους, όπου ένας σταθερά ανύπαρκτος κρατικός μηχανισμός εγγυάται για την ετοιμότητά του, σκέφτομαι πόσες φορές στη μέχρι τώρα ζωή μου έχω ακούσει να καίγεται η Πεντέλη.. Και κάνω το τεστ.. Στις βάσεις δεδομένων του μικρού μου εγκεφάλου, το Πεντελικόν όρος έχει καταγραφεί να καταστρέφεται δεκάδες φορές.

Αναζήτησα άρθρα από το μακρινό και το κοντινό παρελθόν και με βαθειά λύπη διαπίστωσα ότι τα ίδια κείμενα, με πολύ μικρές παραλλαγές θ’ αποτελούν και το εγγύς μέλλον. Τίποτα δεν άλλαξε, ίσα ίσα θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς με απόλυτη βεβαιότητα, ότι ήταν στατιστικά αναμενόμενο να ξανακαεί η ήδη καμμένη Πεντέλη. Δεν χρειάζεται να μπορείς να προβλέπεις το μέλλον, αρκεί να ψάξεις το παρελθόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Πεντέλη: πυρκαγιά 2007, πηγή Wikimedia Commons

Διαβάζοντας “Τα χρονικά της Πεντέλης” σε ένα link που βρήκα τυχαία και με συνεπήρε, μοιράζομαι αποσπάσματα από ένα άρθρο που βρήκα στο αρχείο της εφημερίδας “Το Βήμα”, της Δήμητρας Κρουστάλλη, δημοσιευμένο στις 13 Αυγούστου 2000 (δηλαδή, 22 χρόνια πριν): περισσότερα >

Δεν υπάρχουν θύματα στις φωτιές. Τα ζώα δεν μετρούν;

Στα “χρονικά της Πεντέλης” το αύριο είναι ίδιο με το χθες