
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Αποφασίσατε να κάτσετε σπίτι και να ψήσετε σήμερα μήπως;
Σας αρέσει η παρέα στο σπίτι και το ψήσιμο;
Σας δίνουμε κάποια μικρά tips, μέρα που είναι, για τέλεια συνταγή ψητού κοτόπουλου.
Πάμε να δούμε τι χρειαζόμαστε;
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
3 – 11 Αυγούστου 2021: Ένας χρόνος πέρασε από τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Το 1/3 του νησιού της Εύβοιας έγινε στάχτη από μία πυρκαγιά που ξεκίνησε με άπνοια, συνέχισε ακάθεκτη για 10 μέρες, χωρίς βοήθεια από εναέρια μέσα, έκαψε ό, τι βρήκε στο πέρασμά της από Ευβοϊκό μέχρι Αιγαίο και σταμάτησε στη θάλασσα.
Σε αυτό το τραγικό δεκαήμερο, οι κάτοικοι στάθηκαν ήρωες μαζί με τους εθελοντές που έσπευσαν να βοηθήσουν, ενώ το ίδιο ηρωικά στέκονται όρθιοι μέχρι σήμερα και δεν εγκαταλείπουν τον τόπο τους. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα δίνουν μάχη για το υπόλοιπο της ζωής τους, για να μην παραδώσουν καμένη γη στις επόμενες γενιές.
Οι κάτοικοι της Βόρειας Εύβοιας δεν ξεχνούν, ούτε οι υπόλοιποι Ευβοιώτες.
Δεν ξεχνούν εκείνους που τους ξέχασαν, εκείνους που τους άφησαν να καταστραφούν και τους αφαίρεσαν την ελπίδα. περισσότερα >
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, μαίνεται πυρκαγιά στην Πεντέλη. Κι ενώ η χώρα ζει ξανά στιγμές απόλυτου χάους, όπου ένας σταθερά ανύπαρκτος κρατικός μηχανισμός εγγυάται για την ετοιμότητά του, σκέφτομαι πόσες φορές στη μέχρι τώρα ζωή μου έχω ακούσει να καίγεται η Πεντέλη.. Και κάνω το τεστ.. Στις βάσεις δεδομένων του μικρού μου εγκεφάλου, το Πεντελικόν όρος έχει καταγραφεί να καταστρέφεται δεκάδες φορές.
Αναζήτησα άρθρα από το μακρινό και το κοντινό παρελθόν και με βαθειά λύπη διαπίστωσα ότι τα ίδια κείμενα, με πολύ μικρές παραλλαγές θ’ αποτελούν και το εγγύς μέλλον. Τίποτα δεν άλλαξε, ίσα ίσα θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς με απόλυτη βεβαιότητα, ότι ήταν στατιστικά αναμενόμενο να ξανακαεί η ήδη καμμένη Πεντέλη. Δεν χρειάζεται να μπορείς να προβλέπεις το μέλλον, αρκεί να ψάξεις το παρελθόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Πεντέλη: πυρκαγιά 2007, πηγή Wikimedia Commons
Διαβάζοντας «Τα χρονικά της Πεντέλης» σε ένα link που βρήκα τυχαία και με συνεπήρε, μοιράζομαι αποσπάσματα από ένα άρθρο που βρήκα στο αρχείο της εφημερίδας «Το Βήμα», της Δήμητρας Κρουστάλλη, δημοσιευμένο στις 13 Αυγούστου 2000 (δηλαδή, 22 χρόνια πριν): περισσότερα >
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Εκκενώθηκε το Παίδων Πεντέλης. Πολλά σπίτια καίγονται. Πολλά ζωάκια χάνονται. Πολλοί άνθρωποι απελπίζονται. Πολλοί ήρωες ρίχνονται στη μάχη με αυταπάρνηση. Το έχω ξαναγράψει.. ο μεγαλύτερος εχθρός της χώρας μας είναι οι φωτιές. Αυτή τη φορά.. ο εχθρός καίει την Πεντέλη.. Εκκενώνονται πολλοί οικισμοί.. Ευχή όλων.. καταρχάς να μη θρηνήσουμε θύματα..
Πέρυσι αυτός ο εχθρός πόνεσε πολύ τη βόρεια Εύβοια. Πήγα μετά τη φωτιά στη βόρεια Εύβοια. Ο καμβάς.. το όμορφο καταπράσινο τοπίο άλλαξε.. Καμένα δέντρα που παλεύουν να βρουν παλμό ζωής. Εικόνες θλίψης.. Αυτό που αφήνει πίσω η πυρκαγιά είναι η στάχτη.. η νέκρα.. η απώλεια.
Δεν ξέρω τι θ’ αφήσει πίσω της η πυρκαγιά στην Πεντέλη. Σίγουρα θα είναι ανυπολόγιστη η καταστροφή. Σίγουρα ορισμένοι άνθρωποι θα πονέσουν πάρα πολύ. Σίγουρα τα καλοκαίρια μας δεν θα είναι πια μόνο διακοπές και μπάνια.. αλλά θα πρωταγωνιστούν τα πύρινα μέτωπα.. περισσότερα >
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Αυτό το διάστημα πολλά ζωάκια που βρέθηκαν στο δάσος και γλίτωσαν τις φωτιές ψάχνουν σπίτι.
Γατάκια και σκυλάκια που πρόλαβαν και βρήκαν διαφυγή βρέθηκαν από εθελοντές και καθημερινά αναζητούν ένα νέο σπίτι.
Είναι μια ευκαιρία να αποκτήσεις ένα κατοικίδιο που θα σε αγαπάει πολύ και θα το αγαπήσεις εξίσου, ένα ζωάκι που πάλεψε για να σωθεί!
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Είτε μυρίζετε τον καπνό, είτε το βλέπετε στις ειδήσεις, η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη.
Η φωτιά καίει συνεχόμενες ημέρες προκαλώντας θλίψη και πόνο.
Τελικά τιμωρήθηκε κάποιος που έριξε ένα τσιγάρο στο δάσος; Ένας που έκανε εμπρησμό στο πράσινο;
Η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτοφανής.
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Βλέποντας τις εικόνες από τις Ροβιές, από τη Λίμνη και από το μέγεθος της φωτιάς που κατασπάραξε το όμορφο δάσος της βόρειας Εύβοιας νιώθω ότι είμαστε πολύ μικροί απέναντι στις καταστροφικές δυνάμεις της φύσης.
Όταν οι ήρωες πιάνουν τις μάνικες και προσπαθούν να διασώσουν ότι μπορούν από το βιός των συνανθρώπων τους.. και κυρίως όταν το κάνουν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία σα να πρόκειται για τη δική τους περιουσία.. αυτό μπορεί να είναι παρήγορο αλλά όχι και αρκετό για να νιώσουμε ασφάλεια..
Μέσα σε 2 μέρες κατακάηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους.. καταστράφηκαν τόσα σπίτια.. να μη μιλήσω για τα καημένα τα ζωάκια.. Η μόνη χαρμόσυνη είδηση είναι ότι δεν πέθανε κάποιος άνθρωπος.. Είναι πολύ σημαντικό κι αυτό.. ωστόσο αν συνυπολογίσουμε τις ψυχολογικές συνέπειες.. τότε θα καταγράψουμε πολλούς «θανάτους»..
Γι αυτούς τους ψυχολογικούς θανάτους υπάρχουν ευθύνες της πολιτείας.. Όσο κι αν θέλουν ορισμένοι τα τις κρύψουν.. οι ευθύνες είναι υπαρκτές. περισσότερα >
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Όταν καταστρέφεται ένα δάσος η ζημιά που προκαλείται είναι ανυπολόγιστη και δεν φαίνεται την επόμενη μέρα. Φαίνεται διαρκώς τα επόμενα χρόνια, με τις πλημμύρες, την κακή ποιότητα νερού, τη διάβρωση του εδάφους, την άνοδο της θερμοκρασίας, την εξαφάνιση σπάνιων ζώων και φυτών, τον ρυπασμένο αέρα που θα αναπνέουμε.
Κάθε καλοκαίρι, βιώνουμε τις ίδιες τραγικές καταστάσεις σε επανάληψη, σε διαφορετικές περιοχές της χώρας μας. Οι πυρκαγιές καταστρέφουν δάση, βιότοπους, οικισμούς και περιουσίες, σκοτώνουν με τον πιο φρικτό τρόπο τα ζώα που έχουν το καταφύγιό τους σε αυτά τα οικοσυστήματα, ενώ πολύ συχνά πια στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές. περισσότερα >
Ήρθε η ώρα που περιμέναμε όλο το χειμώνα! Να βάλουμε τα μαγιό μας και να γυρίσουμε τις παραλίες, να χαρούμε τον ήλιο και φυσικά να μαυρίσουμε! Είμαστε άραγε όμως όλες έτοιμες; Πολλές ίσως δεν το νιώθουν και καθυστερούν την έξοδο τους στην παραλία, χάνοντας ήδη τις πρώτες ημέρες του καλοκαιριού. Τα περιττά κιλά ορισμένες φορές μπλοκάρουν την αυτοπεποίθησή μας και μας κρατούν πίσω από όμορφες στιγμές.
Δεν πειράζει όμως πρώτον γιατί πρέπει να αγαπάμε το σώμα μας, ακόμα και αν θα θέλαμε να το βελτιώσουμε και δεύτερον γιατί υπάρχει μία μυστική συμβουλή που μπορεί να… σώσει την κατάσταση κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.