Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Σκέφτηκα να αποχαιρετίσω την εβδομάδα με ένα αυτοσαρκαστικό άρθρο.. Με μια διπλή αποτυχία!
Δοκίμασα να φτιάξω γαλλικά μακαρόν και απέτυχα παταγωδώς! Και για να γίνω απόλυτα ειλικρινής και σαφής, δοκίμασα δύο φορές να φτιάξω γαλλικά μακαρόν (γιατί ήξερα ότι είναι δύσκολο) και απέτυχα και τις δύο φορές! Ίσως αν προσπαθούσα και 3η φορά να τα κατάφερνα μιας και σίγουρα δε θα επαναλάμβανα τα λάθη των προηγούμενων, αλλά δεν είχα αποθέματα κουράγιου να ξαναδοκιμάσω και δεν είχα και αποθέματα σκόνης αμυγδάλου (θα εξηγήσω)!!!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Αγαπώ τα γλυκά, αυτό ίσως το έχετε καταλάβει. Φτιάχνω και κάποια γλυκά, ορισμένα μάλιστα είναι σπεσιαλιτέ μου. Αυτό που δεν μου αρέσει στη ζαχαροπλαστική είναι η ακρίβεια που απαιτείται μερικές φορές σε υπερθετικό βαθμό. Ενώ στη μαγειρική υπάρχει ένας βαθμός ελευθερίας, θα λέγαμε, για αυτοσχεδιασμό. Πριν λίγες μέρες έπεσε στην αντίληψή μου ένα βίντεο tutorial για γαλλικά μακαρόν και μου έτρεξαν τα σάλια. Σκέφτηκα να τα φτιάξω λοιπόν κι έπειτα, φυσικά, να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας!
Και να που ήρθε η στιγμή ν’ απαντήσω και στην απορία μίας φίλης της μητέρας μου που διαβάζει το blog μας και πρόσφατα με ρώτησε: “όλα αυτά τα μαγειρέματα πώς σου προέκυψαν;” Προφανώς μοιράζομαι (κυρίως) τις επιτυχημένες στιγμές που λαμβάνουν χώρα στην κουζίνα μου και προφανώς υπάρχουν και στιγμές απόλυτης ντροπής! Ήρθε λοιπόν η στιγμή να αποκαλύψω και το άλλο μου πρόσωπο! περισσότερα >