Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται στη Γάζα. Το γράφω με δάκρια στα μάτια και με το χρέος της αμαρτίας. Τα παιδάκια στη Γάζα θα βαραίνουν για πάντα την ανθρώπινη συνείδηση και αξιοπρέπεια. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν θα συγχωρεθεί για τις φρικαλεότητες.. για τις δολοφονίες αυτών των παιδιών. Στα χώματα που περπάτησε η Παναγιά και ο Χριστός.. τα παιδιά τους.. αυτά τα αγγελούδια.. ότι θρησκείας και να είναι.. μαρτυρούν για τις αμαρτίες του κόσμου.
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος πάνω στις αμαρτίες των ανθρώπων. Πολλά τα δεινά για τους αθώους.. τους αδύναμους.. τους καλούς. Υπερισχύουν πάντα εκείνοι που δεν έχουν αισθήματα.. που είναι σκληροί σαν πέτρα. Μια από τις πιο τραγικές ιστορίες των ανθρώπων.. είναι και η γενοκτονία των Ποντίων.
Η Γενοκτονία των Ποντίων (1916-1923) με περισσότερους από 353000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη Γενοκτονία του αιώνα μας. Η διεθνής Κοινότητα αναγνώρισε άμεσα ή έμμεσα τις άλλες δύο Γενοκτονίες του αιώνα μας, των Εβραίων και Αρμενίων.
Η Γενοκτονία των Ποντίων έχει τις ίδιες ποσοτικές και ηθικές αναλογίες με αυτές των Εβραίων και των Αρμενίων. Δυστυχώς όμως είναι λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός γνώρισε διωγμούς.. σφαγές.. ξεριζωμούς.. και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του. Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911.. εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μουσταφά Κεμάλ. περισσότερα >
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Σήμερα είναι ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων. 353.000 ψυχές εξοντώθηκαν. Αθώοι άνθρωποι που πλήρωσαν με τη ζωή τους τον πόλεμο που ούτε ξεκίνησαν αλλά ούτε θέλησαν να συμμετάσχουν.. Θα μου πεις ότι δεν είναι οι μόνοι αθώοι που ως θύματα μνημονεύονται μόλις κοπάσει το κακό.. Οι Πόντιοι όπως και άλλοι λαοί.. ήρθαν αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα των Τούρκων.
Τους ζήλευαν γιατί και μέσα από ένα περιβάλλον όχι και τόσο φιλικό εκείνοι ανέπτυξαν τις κοινότητές τους σε όλα τα επίπεδα.. Πρωταγωνίστησαν στην ανάπτυξη και έχτισαν περιουσίες.. αλλά και το φθόνο των βαρβάρων του τόπου που ζούσαν. Ότι έχτισαν με το μυαλό και την εργατικότητά τους.. το έχασαν με τα όπλα.
Οι Πόντιοι πλήρωσαν και για τη θρησκεία τους.. αλλά και για τη σύνδεσή τους με την Ελλάδα. Τους φοβόταν όχι μόνο ως ανθρώπους της εργασίας και του πνεύματος.. αλλά και ως πολεμιστές. Γι αυτό και στο όνομα της μεγάλης Τουρκίας.. όπως και ως απόσταγμα του τι παράγει ένας πόλεμος.. οι Πόντιοι έπρεπε να εξοντωθούν μέχρις ενός.. Έπρεπε να αποτελέσουν την εμπράγματη συνέπεια όσων δεν εξισλαμίζονταν και δεν υποτάσσονταν στη νέα Τουρκία.. στην κεμαλική. περισσότερα >
