Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται γιατί μας αρέσουν τόσο τα Χριστούγεννα.. Με αφορμή και την πρόσφατη εκδρομή μου στο Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα, νομίζω κατάλαβα γιατί μας αρέσουν..
Γιατί την περίοδο των Χριστουγέννων τα πάντα φαίνονται διαφορετικά.. Η ατμόσφαιρα έχει μία ζεστασιά, μία γλυκύτητα, μία θαλπωρή που πάει κόντρα στη ψύχρα των ημερών..
Γιατί τα φωτάκια, τα δεντράκια, τα καραβάκια και γενικά κάθε στολισμός μικρών ή μεγάλων πόλεων, σημαντικών ή ασήμαντων σημείων, δίνει μια άλλη νότα στην καθημερινότητα μας. Είναι σαν να νιώθεις ότι ζεις σε παραμύθι με καλές νεράιδες και ξωτικά, σε εκείνα τα μαγικά μέρη που βλέπεις στις ταινίες.. Με τα φωτάκια να δίνουν μία ιδιαίτερη λάμψη σε εκείνες τις σκοτεινές νύχτες του χειμώνα.. Σε μια προσπάθεια να μεταδώσουν το μήνυμα της χαράς και της ελπίδας που μοιάζει τόσο χαμένο στις ημέρες μας..
Ίσως ακόμα μου αρέσουν τα Χριστούγεννα και για τις μυρωδιές που προσφέρουν.. Ξυπνάνε μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια. Τότε που μπαίναμε στην κουζίνα μαζί με τις μαμάδες μας και τις γιαγιάδες μας να φτιάξουμε μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες ή να γεμίσουμε μαζί με εκείνες το κοτόπουλο και τη γαλοπούλα.. Σε εκείνα τα γιορτινά τραπέζια με την οικογένεια μαζεμένη, το δέντρο αναμμένο στο σαλόνι και τα ποτήρια να σηκώνονται στον αέρα, με τις ευχές για υγεία και καλή χρονιά να κυριαρχούν.. Μία περίεργη χαρά, μία αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλύτερα με τον καινούργιο χρόνο..
Γιατί ακόμα μας αρέσουν τα Χριστούγεννα; Ίσως επειδή η αγορά γεμίζει και εκείνη με φωτάκια, μουσικές και κόσμο που τρέχει να βρει τα δώρα εκείνα που ταιριάζουν στους αγαπημένους τους.. Σαν μία ευκαιρία να έρθουν και πάλι, για λίγο, κοντά αφού οι καθημερινές τους υποχρεώσεις τους έχουν απομακρύνει.. Μία τελευταία προσπάθεια να κερδίσουν το χαμένο χρόνο.. Να μάθουν και να ζήσουν ξανά τους αγαπημένους τους, λίγο πριν επανέλθουν στους αγχώδεις και ξέφρενους ρυθμούς της καθημερινότητάς τους… περισσότερα >