Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Πέρασα μία δύσκολη μέρα από άποψη στρες. ‘Οταν έχω πολλά στο μυαλό μου, που πρέπει να γίνουν σε λίγο χρόνο και σωστά, χάνω την ψυχραιμία μου, μπορεί να μιλήσω απότομα, ειρωνικά και να ανεβάσω τους τόνους. Αυτό όμως που έχω καταφέρει με τον καιρό, και λίγη εκπαίδευση, είναι να αναγνωρίζω τα σημάδια και εγκαίρως να συνέρχομαι.
Για την εμπειρία μου, την πρώτη εβδομάδα στην Α’ Δημοτικού σκοπεύω να γράψω τις επόμενες μέρες. Ένας τελειομανής άνθρωπος, όπως εγώ, σίγουρα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί, ίσως περισσότερο και από τον ίδιο τον μαθητή της Α’ Δημοτικού!
Όταν λοιπόν χάνω τη μπάλα, ξεφυλλίζω τις σημειώσεις μου. Από διάφορα σεμινάρια αυτοβελτίωσης, επικοινωνίας, θετικής ψυχολογίας, που έχω παρακολουθήσει κατά καιρούς, έχω κρατήσει σημειώσεις με τα λεγόμενα των εισηγητών που με γέμισαν τότε κίνητρο και έμπνευση.
Κάποτε, σε ένα από αυτά τα σεμινάρια, μετά από ένα 2ήμερο γεμάτο υπέροχες ιδέες βελτίωσης των επικοινωνιακών μας δεξιοτήτων, ο εισηγητής μας ζήτησε να γράψουμε ένα γράμμα στο μελλοντικό μας εαυτό. Αυτό το γράμμα το σφράγισα και το έλαβα 6 μήνες μετά, για να διαπιστώσω τι πραγματικά είχα καταφέρει να αλλάξω, από όσα φυσικά ήθελα να αλλάξω.
Γι’ αυτό το γράμμα θα σας μιλήσω και στο μέλλον, έχει ζουμί η υπόθεση άλλωστε, για σήμερα μόνο θα αναφέρω ότι είχα δεσμευτεί να μειώσω τη χρήση της λέξης «αλλά» στο λεξιλόγιό μου. περισσότερα >
περισσότερα >
